ZWAKKE LINKER…

(17-12-2019) Eindelijk is het weer zover. Ik mag weer een dagje op pad met Pascal op een van mijn favoriete vissen, baars! Hoe dan ook word vandaag een flinke uitdaging want een maandje gelee is er bij mij een tennisarm geconstateerd, wat ervoor zorgt dat ik met rechts voorlopig niet meer kan vissen. Ik laat mij natuurlijk niet uit het veld slaan, zeg :”Challenge accepted” en ik besluit vissen met links maar een kans te geven. Woensdagmorgen vroeg sta ik samen met Pascal aan de waterkant in de hoop op deze dag mijn eerste baars over links te vangen. Het enige wat weinig belasting geeft is de C-Rig montage en dat word dus mijn manier van vissen deze dag. Pascal begint met een activere aanpak en zorgt voor een bewogen eerste half uurtje door in vier worpen ook daadwerkelijk vier baarzen te vangen. WTF! Ik kan helaas niets anders dan toekijken, en uiteraard helpen, fotograferen en blij zijn voor zijn ongelooflijke start. Ik probeer het ook even op dezelfde manier maar na een paar worpen geeft mijn arm aan dat het beter is om dat niet te doen. KAK!

Terug naar de carolina dan maar. Een klein uurtje in de sessie krijg ik een zacht tikkie op de hengel gevolgd door nog een en dan weet ik dat het mijn beurt is. Yess hangen! Een mooie baars heeft mijn aasje gegrepen en niet veel later mag ie even op de foto. Ook al is ie niet mega groot, het is wel een mooie maat èn het is een eerste voor mij. Met mijn zwakke linker gevangen, mijn dag kan ,serieus waar, niet meer stuk. We vissen vrolijk verder in de hoop nog een paar vissen te vangen. Niet veel later krijg ik nog een “tap” op de lijn, maar helaas word deze aanbeet niet verzilverd. Jammer de bammer. Het begint er wel aardig op te lijken dat het venijn hem vooral in de vroege morgen zat, want inmiddels zijn we ruim in de middag beland en moeten we nog steeds die volgende vis vangen. Ik was gelukkig gewaarschuwd dat het taai ging worden vandaag. Als we rond de klok van drie zijn beland begint mijn lichaam helaas toch wat te protesteren en is na enig gesputter en protest vanuit mijn rebelse hersenen tijd om er een einde aan te breien. Ik moet stoppen, maar die big smile gaat niet van mijn gezicht af. Vissen over links, het is niet gemakkelijk maar wel bevredigend!