WAT VAN VER KOMT IS LEKKER.

(02-08-17) Uitdagingen. Er zijn er na ongeveer vijfendertig jaar vissen nog steeds genoeg hoor. Sinds dat we op de winkel weer een heuse vliegvis afdeling hebben krijg ik toch steeds vaker de neiging om de vliegenlat eens te pakken om zodoende de eerste zeebaars op de vlieg te vangen. Paul en ik hebben een beetje hetzelfde doel en dus zijn we de laatste tijd als de mogelijkheid zich voor doet aan het proberen. Hartstikke tof natuurlijk, en we zijn op de goede weg, want Paul heeft er inmiddels een paar weg. Als we kort geleden weer een avondje plannen en ik angstvallig het weer bericht bekijk, zie ik al wel dat het in ieder geval voor mij (vliegvisser met een niet al te beste techniek) niet heel gemakkelijk gaat worden. We hebben een klein gelukje, en dat is dat we nog een klein beetje kunnen schuilen achter een voor anker liggende boot. Het gaat niet van een leien dakje, maar Paul vangt op deze stek tóch weer een mooie zeebaars. Een vis van om en nabij de vijf en vijftig centimeter. Door mijn ongeduldige manier van vissen besluiten we hierna te verkassen.

Dat is achteraf niet slim en helaas van korte duur, want zodra we uit de luwte komen merken we dat er een zuidwester met een dikke kracht 6 staat! We laten het vliegvissen voor wat het is en gaan nog eventjes met de shad in de weer. Iets wat ik weer iets meer beheers en zo houden we elkaar in evenwicht. Als we op locatie twee aankomen vang ik nagenoeg gelijk mijn eerste zeebaars van de avond. Een mooi dertig plussertje haalt mij van de nul. Klein maar fijn, happy me! Niet heel veel later gaat de hengel wederom krom. Ditmaal lijkt het erop dat het een grotere vis betreft, en al merk ik al gauw dat dit geen zeebaars is, het trekt in ieder geval lekker op de lichte spinlat. Een paar momentjes later doorklieft een mooi formaat snoekbaars het water oppervlak. Bepaald geen kleintje en met een beetje geluk gaat ie wel over de zeventig. Nou de avond is wederom goed. Het kleine snoekbaarsje wat ik wat later vang is een leuke bonus. Paul tevreden en ik zeker ook! Al zal ik nog even moeten wachten op die vliegvis-baars. Ach, onder het mom van “wat van ver komt is lekker” heb ik genoeg energie om nog een paar sessies te gaan doen…op naar de volgende!