NIET TE STOPPEN…

(18-09-2018) Als Roy en ik een week na ons avontuur op de rivier weer samen op pad gaan besluiten we, aangezien het nogal een rot getijde is, weer terug te gaan naar ons stekkie van vorige week. Met een uitwijk wat later op de avond richting zee kunnen we wel stellen dat het zeer waarschijnlijk wel een latertje gaat worden. Ik ben eigenlijk heel erg benieuwd of het getijde op de rivier (nu precies omgekeerd dan een week terug) ons weer een berg vis gaat brengen. Na een dik anderhalf uur zonder vis is dat antwoord dus wel gegeven. Jammer maar helaas, hier leren we alleen maar van. We komen niet verder dan een halve aanbeet op een deracoup-je van illex, maar de roofblei die interesse had haakte zo ongeveer op de kant af. Na een tijdje verkassen we naar onze laatste rivierstek van de avond. Een kanticaal stekje zo blijkt, maar het is werkelijk ongehoord te noemen als blijkt dat de snoekbaars opgestapeld ligt op hooguit dertig(!) centimeter water. Toch levert dit ons samen tussen de tien en vijftien snoekbaarsjes op. Daarna word het stil en gaan we weg.

Een klein uurtje later staan we aan de waterweg te wachten op het eerste inkomende water. Als je voor een visje zulke afstanden rijdt, dan moet je toch wel een klein beetje gek zijn bedenk ik mij, maar ach…ik hou wel van een toch enigszins spontane actie. Het word alleen maar beter als het dan in de eerste worpen ook nog eens heel goed lijkt te worden. Binnen een klein kwartiertje komen er behoorlijk wat vissen te voorschijn. Deze keer is Roy echt niet te stoppen, want ik sta erbij en ik kijk ernaar als hij supersnel op een vis of vier a vijf staat, met ook nog eens hele mooie maatjes erbij. Bij mij blijft het beperkt tot een klein visje, een verspeelde vis en een loep zuivere aanbeet. Daarna word het jammer genoeg….stil! Kak! Ach, we hebben al een super lekker avondje achter de rug, wat maakt het eigenlijk ook uit. We besluiten nog een keer te verkassen naar een ander stekkie alvorens het tijd is om naar huis te gaan. Ook daar vangen we gelukkig nog een visje, maar heel goed word het niet meer. Als het na twaalven is besluiten we maar om te stoppen. Het is mooi geweest deze avond. Op naar de volgende maar weer….