MINDER MAAR OOK NIET SLECHT…

Het is woensdagavond wanneer het weer tijd is om de hengels uit te laten. Ik weet niet wat het is maar ik ben momenteel behoorlijk gedreven. Niet eens zozeer dat ik grote vis wil vangen, maar vooral lekker naar de waterkant en VIS vangen, en als het even kan ook nog op verschillende manieren. Voordat ik richting de waterkant ga moet ik eerst nog even langs huis, happie eten en daarna kunnen we er weer volle bak tegenaan. Plan is om deze keer weer richting mijn oude stekkie op de rivier te gaan. Het vissen gaat hier gepaard met genieten van de omgeving en van de relatieve rust. Iets wat ik vroeger ook had met het vissen op zeebaars, maar wat de laatste jaren niet echt meer aan de orde is. Wanneer ik mijn auto geparkeerd heb en richting waterkant ga kom ik ook hier verschillende vissers tegen, maar niet op de stekken waar ik graag wil vissen gelukkig. Daar waar ik heen wil zie ik niemand, heerlijk. Bij aankomst zet ik even de setup klaar en dan kunnen we beginnen. Toch duurt het een tijd voordat ik enige vorm van leven krijg. Ik probeer dieper te vissen dan normaal, maar in de vele stroomnaadjes kom ik niets van leven tegen. Uiteindelijk kom ik na wat shiften van kunstaas mijn eerste vis van de avond tegen. Een roofblei-tje grist mijn Deracoup uit het oppervlak. Leuk, ook al is het niet groot, ik vang ze niet veel, vooral omdat ik er niet gericht op vis. Hoe dan ook, ik ben van de nul. Een paar momentjes later pak ik ook nog een baars tijdens het zakken van mijn shad, zoekende naar snoekbaars.

Het is bizar eigenlijk, maar ik heb toch echt moeite met het vangen van die snoekbaarzen. Waar zitten die knakkers toch? Normaal gesproken als ik op de kop van een strekdam ga staan vang ik toch minimaal wel één snoekbaarsje, maar deze dag lijkt het erop dat deze vis van de aardbodem verdwenen is. Wanneer ik dan uiteindelijk bij een paar (bewuste) worpjes op de ondiepte erachter kom dat de kleine snoekbaars in ieder geval dáár liggen vang ik in zeer korte tijd drie stuks en verspeel ik ook nog de nodige snoekbaarsjes. Tis niet groot, allemaal rond de dertig a veertig centimeter, maargoed het is beter dan niets. Als ik het vermoeden krijg dat het een beetje minder begint te worden verplaats ik naar een stek met dezelfde omstandigheden. Het is een stuk waar je de nodige moeite moet doen om bij je hotspot te komen. Flink bezweet en nog niet op de helft doe ik een paar worpen, zonder resultaat. De muggen hebben mij inmiddels ook gevonden, shit wat zijn het er veel man. Het laat mij beslissen niet meer verder te gaan en voor vandaag het te laten voor wat het is. Het was heerlijk vissen deze keer, de opbrengst was wat minder maar ook niet slecht. Op naar de volgende keer…