WARM!

Het is maandag! Nadat ik aan mijn sportieve verplichtingen heb voldaan en ik alles aan kant heb gemaakt ga ik weer eens op pad. Het is warm vandaag en dus besluit ik richting de rivier te trekken zonder enige verwachting. Ik verwacht dat het deze keer niet gemakkelijk gaat zijn want met de zon op zijn hoogste stand van de dag kan ik mij voorstellen dat de vis zich ook wel koest zal houden. Gelukkig staat er wel een beetje wind, en dat maakt het iets draaglijker voor mijzelf. Ach, ik ben aan de waterkant en bedenk mijzelf dat ik het ook een stuk slechter kan treffen. Lekker vissen dus. De eerste stek is een snoekbaars stekkie maar ik hou ook de roofblei als optie want het stroomt hier lekker. Ik maak worp na worp en vis het hele gebied toch best nauwkeurig af, maar het lijdt niet tot een aanbeet. Na een half uurtje blaas ik de aftocht en ga ik naar de volgende stek. In dit geval hoop ik op een roofblei, want deze stek heeft daar alle potentie voor aangezien ik genoeg obstakels zie waar deze vis zich achter kan schuil houden. Prachtig, bij iedere worp die ik maak heb ik het gevoel dat ie kan komen. Toch kom ik ook hier na ruim drie kwartier pielen tot het besluit dat ik ga verkassen. Op naar de volgende stek. We gaan maar weer eens naar de maas, wie weet zijn ze daar wat happiger.
Niet veel later sta ik op het stekkie wat ik inmiddels eigenlijk altijd wel eventjes aandoe. Ik vang hier ook gewoon telkens vis. Wellicht is de vis hier wat losser. Met zo’n grote watermassa is de watertemperatuur misschien nog wat lager? Niet veel later is het raak! Yess! Ik blijf het toch bizar vinden dat die vis het hier bijna altijd wel doet. Ook nummer twee en drie komen hier nog tevoorschijn alvorens ik de keuze maak om hier weer te vertrekken, want hoe leuk het hier ook vissen is, ik wil graag ook wat stekken achter de hand hebben wanneer ik hier meer vissers tegen ga komen, want dat gaat zéker gebeuren. Ik heb nog zo’n drie kwartier te gaan en heb dus eigenlijk nog tijd om één stekkie af te vissen. Het getijde is inmiddels omgedraaid waardoor het water naar binnen komt. Ik probeer nog één dingetje uit maar wanneer ik twee keer achter elkaar vast kom te zitten en ik dus tot twee maal toe alles opnieuw moet opbouwen begin ik mijzelf af te vragen of het voor vandaag niet genoeg geweest is. Als ik dat begin te denken is het meestal een teken dat ik er de brui aan geef. Dat doe ik dus ook in dit geval. Het was logischerwijs een taaie middag, maar ik ben heerlijk buiten geweest ik heb toch ook nog vis weten te vangen. Dat kan een stuk slechter toch? Op naar de volgende maar weer…