MAANDAG RESTJESDAG…

Ik zit weer aardig in het ritme zo lijkt het. Tijd is altijd een issue, maar ik probeer zo goed en kwaad als het gaat gaatjes vrij te maken voor het vissen. Het snoekvissen in het begin van het jaar is eigenlijk wel een vastigheid, waarbij de maandagen vaak beter uitkomen als de weekenden. Een voordeel: Het is beduidend minder druk maar het nadeel is ook dat je vaak de restjes bij elkaar moet schrapen aangezien er juist in de weekenden al veel vis gevangen word door anderen. Tja, het is en blijft een dilemma.

Deze maandag heb ik een paar nieuwe stekjes op het oog, eens kijken of er nog stekken zijn die minder bevist worden. Dennis sluit tussendoor een uurtje a anderhalf aan en zo bevissen we samen nieuwe visgronden. Het waait weer eens behoorlijk hard wat de gevoelstemperatuur behoorlijk naar beneden haalt, maar daar laten we ons niet door uit het veld slaan. Dennis en ik hebben wel een soort jinx met elkaar want wanneer we gaan snoeken samen, vangen we over het algemeen niks. Gelukkig kunnen we er om lachen, maar ook deze keer raken we de jinx niet kwijt en vangen we samen geen ene malle moer. Na anderhalf uur ga ik alleen verder en hoop ik dat ik op de geijkte stekken meer geluk heb.

Een klein kwartier verder heb ik al vier (!) vissen gemist en verspeeld en ben ik toch behoorlijk geïrriteerd dat er geen een blijft plakken aan die echt wel scherpe haken. Wanneer ik op de terugweg ben probeer ik het nogmaals en vang ik dan toch mijn eerste van de dag. Yesss! Op de swimbait, en súper traag gevist. Deze houd ik maar even aan. Twee tellen later vang ik nummer twee en krijg ik nog een mooie volger op diezelfde swimbait, maar de laatste trapt er dan niet meer in. Snel wissel ik mijn swimbait in voor een dikke streamer in de hoop dat ie hier wél voor gaat, en dat lukt. Nummer drie, de grootste van de dag, in de pocket. Ik wil nog even een fotootje maken, maar op het moment dat de vis even wil ontdoen van wat blad en wier glipt hij uit mijn vingers. Ach, het is ook niet erg, het is eigenlijk gewoon prima zo.

Inmiddels begint het donker te worden en is de honger overduidelijk gestild. Over activiteit heb ik vandaag niet te klagen gehad, met behoorlijk wat vissen die interesse toonden in het aas, maar te kieskeurig waren om te pakken. Toen de code gekraakt was ging het een behoorlijk stuk beter. Op naar de volgende keer maar weer.