DAY SAVER!…

Het is donderdag morgen en ik heb een afspraak bij de tandarts. Hopelijk voor de laatste keer want ik heb die knakker, hoe aardig hij ook is, toch wel een beetje te vaak gezien in de laatste anderhalve maand. Als het goed is word vandaag alles afgewerkt en al kost het de nodige pijntjes, uiteindelijk ben ik wel blij dat het allemaal gebeurt. Ik begreep van die aardige man dat de napijn, wanneer de verdoving uitgewerkt is best behoorlijk zou kunnen zijn en dus kan dat maar één ding betekenen. Juist ja, een dagje vrij nemen en met een kromme, gevoelloze bek richting de waterkant te trekken in de hoop dat een snoek mijn pijn een beetje kan verzachten.

Ik besluit om een rondje Westland te doen en een paar plekjes aan te doen waar ik al jaren niet geweest ben, en natuurlijk een paar nieuwe stekkies aan te doen. Wie weet wat je tegenkomt nietwaar? In dit geval is de eerste stek een nieuwe maar het is zó helder dat ik naar de overkant kan kijken en geen snoek kan spotten. Jammer, maar wellicht een andere keer beter. Stek twee levert wel een volger op, maar ik krijg ‘m geen tweede keer getriggerd. Na een tussenpose van een uurtje of twee waarbij het begint te regenen en ik daar niet op gerekend heb besluit ik nog even naar mijn visvang/vismis stekkie te rijden in de hoop dat er nog een snoekje blijft plakken. De laatste keer had ik hier zo veel activiteit dat ik hier zeker nog wel vis verwacht.

Het is bijna absurd te noemen, maar bij de derde worp krijg ik al een beuk op de hengel, maar blijven plakken doet deze vis niet. Dat deze twisterstaart wel de aandacht trekt is wel duidelijk. Het is ook het enige waar ik hem mee kan verleiden zo lijkt het. Ik probeer het nog met andere aasjes maar tevergeefs, ook deze snoek laat zich niet meer zien. Wat zijn het toch slimme beesten. Ik besluit om te verkassen naar de hotspot, hier ligt namelijk nog een vis met mijn naam erop. Bij het laatste “hang” moment zie ik een snoek vól overgave aanvallen. Yesss! Ik ben er helemaal opgelaten van, die aanbeet was écht vet, een echte “Day Saver!” Gauw maak ik een fotootje en laat ik deze vis weer vrij. Het is bijna tijd om te stoppen. Ik doe nog een paar snelle worpen, maar vandaag blijft het bij deze ene vis. PS: De napijn is nooit gekomen. Dubbel Yess! Op naar de volgende…