LANG VERHAAL KORT…

Heel mijn biologische klok is in de war wanneer ik in plaats van maandag op zondag moet gaan vissen. Allerlei plannen waren van te voren gemaakt om te gaan vissen met diverse personen, maar helaas… door het slechte weer kregen deze plannetjes geen doorgang. Lang verhaal kort, het wordt dus vissen op zondag en dat vind ik niet de allerbeste dag om te gaan aangezien er waarschijnlijk nog wel wat mee vissers aan de waterkant zullen staan. Daarbij komt dat op de stekken waar ik normaal gesproken vis a) een grote roofvis wedstrijd word gehouden en op stek b) wederom een lang verhaal kort een snoek uitzet project word gehouden waardoor ik ook daar wel wat drukte verwacht.

Ik schuifel dus een beetje tussen de drukte door en hoop ergens een snoekje te sprokkelen. Ik verwacht eerlijk gezegd ook niet meer dan dat, ik ga er gewoon vanuit dat het een taai dagje gaat worden. De regenval van de afgelopen dagen heeft zeer waarschijnlijk ook nog een negatief effect op de helderheid van het water. Als eerste ga ik naar het water waar ik verwacht dat het het drukste gaat worden. Inderdaad, helderheid is medium, maar het duurt niet lang voordat ik mijn eerste actie van de dag krijg. Een snoekje schiet vanuit het midden van het water en gaat vól voor mijn swimbait maar op de een of andere manier weet deze vis te lossen. Jammer, maar ook niet heel erg. Een paar tellen later weet ik dan wél de eerste van de dag te landen. Ook weer geen monster, maar ben er zeker blij mee. Een blank heb ik namelijk al tijden niet meer gehad, en dat wil ik graag zo houden. 😉 Na een foto voor het blogje gaat ie terug en loop ik weer door. De volgende bocht die ik tegenkom levert nog een volger op, maar deze vis is niet te verleiden, zelfs niet als ik later terug kom om het nogmaals te proberen. Slimme rakker…

Ik merk dat het drukker begint te worden aan de waterkant. Tijd voor mij om te vertrekken. Ik duik nog even het westland in om te kijken of ik daar nog een visje kan verschalken. Het is waarschijnlijk de laatste stek van de dag. Bij aankomst blijkt ook daar dat de kleur van het water wat mij betreft niet optimaal is, licht troebel maar we gaan het toch proberen. De stek waarvan ik verwacht dat ik er zómaar een hele dikke kan vangen. De witvis is overduidelijk gearriveerd want op de volgende kruising haak ik een joekel van een brasem in zijn rug. Helaas is dat ook het enige wapenfeit op deze stek. Misschien ben ik wat te ongeduldig, maar ik merk dat ik er voor vandaag eigenlijk wel klaar mee ben. Ik hou er lekker mee op 🙂 De vangst was schraal, maar wederom geen blank! Op naar de volgende…