FO1000C ’24

Het is weer tijd! Tijd voor de grootste uitdaging tot nu toe als het gaat om het vissen. Het snoeken heb ik ongeveer twee weken geleden gedag gezegd, en ik kan zeggen dat dit seizoen absoluut geslaagd was,. Maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en dus staat er een nieuwe uitdaging voor de deur. Zeeforel, en ik heb er zin in…of toch…ja wel zin, maar de tijd vliegt aan mij voorbij waarbij ik het moet hebben van extreem korte sessies…maar ik ga tóch!

De eerste geplande sessie gaat helaas de mist in door het drukke verkeer rondom Rotterdam waarbij alle omstandigheden lijken te kloppen, maar het niet tot vissen komt. KAK! Een week later ga ik nógmaals op pad, wederom door de tijd maar voor een heel kort moment. Ik heb slechts anderhalf uur, maar met een opkomend getijde en hopelijk helder water zou er wel eens een verrassing in kunnen zitten. Ik ga voor één stek en vis het getijde daar uit. Ik heb eigenlijk ook geen andere opties. Ik vis eigenlijk best lekker, vis deze stek ook goed uit, maar het lijdt niet tot het gewenste resultaat. Eerlijk is eerlijk, dat is ook niet raar.

Wanneer ik onderweg richting de auto nog een jonge medevisser tegenkom maak ik even een praatje. Hij is alleen, op zijn fiets en een behoorlijk stuk van huis , gedreven om een zeebaars te vangen. Zo! Die vind je niet zoveel meer. Na een kort gesprek gaan we beide onze eigen weg en doe ik onderweg terug naar de auto nog wat strekdammetjes aan. Wie weet is het eerste afgaande ook wel oke? Na wat worpen krijg ik een flinke beuk op de hengel met een gierende slip als gevolg. Het zal toch niet?! Voorzichtig dril ik deze vis want deze moét ik gewoon hebben. Na een minuutje krijg ik zicht op de vis. Zeebaars!! Tjemig, ja je weet dat het kan gebeuren, maar dat is wel heel erg vroeg in het jaar. Het lepeltje zit keurig netjes in het scharnier en er is geen ontkomen aan voor deze vis. Mijn jonge medevisser komt even assisteren en maakt een top foto! Daarna zet ik de vis weer terug en zie ik hem langzaamaan weer verdwijnen, terug naar zijn spot.

Het geluk is aan mijn zijde vandaag. Nooit ving ik zo vroeg in het jaar zeebaars, 25 maart…deze gaat de boeken in. Ik heb heel even nodig om te bedenken wat er zojuist gebeurd is. Schitterend. Ik doe nog een paar worpjes, maar weet ook dat het wel gedaan is voor vandaag. Geen zeeforel maar een schitterende zeebaars, ik ben wel eens slechter begonnen. Op naar de volgende…