…JE MOET WAT DE SCHULD GEVEN!

(06-02-2018) Eindelijk kan er na een hele hectische maand weer eens wat geplaatst worden. Gelukkig werd er in alle hectiek nog wel een klein beetje ruimte gevonden om een hengeltje te werpen. Deze keer gingen we op zoek naar nieuwe visgronden. Met een klein beetje hulp hadden we een mooi nieuw stukje polderwater gevonden, wat er werkelijk zo mooi uit zag…dat moest gewoon wel vis opleveren. Met een ons drietal moet er toch het maximale uit te halen zijn. Oke, we hebben weliswaar te maken met een koude noordoosten wind, maar zelfs dan moet het hier toch wel lukken. Roy vist weer met zijn favoriete Gunki aasje, Ivo pakt er zijn favoriete Spro fat iris bij en ik ga een beetje freewheelend door deze sloot met af en toe een shad, afgewisseld met een swimbait. Hoe bedoel je van alle markten thuis. Maar als we een dik uur in deze kou gevist hebben en toch inmiddels wel een paar honderd meter verder zonder snoek staan, begint de twijfel toch wel een beetje toe te slaan. De klote wind ook!! (je moet wat de schuld geven)

Uiteindelijk komen we wel tot de beslissing dat het niet veel zin heeft om verder te vissen en stappen we over op ons oude vertrouwde water systeem. Een klein half uurtje later zien Roy en ik tijdens het wandelen naar de volgende stek het aasje van Ivo voorbij komen, en hebben we het over het feit dat die Iris écht een goed aasjes is… Gevolgd door een schreeuw van Ivo en het hangen van de eerste snoek van de dag. Hahaha…dat is toch gewoon mooi! Na een foto’tje gaat de vis weer terug, een blije knaap achterlatend. Dit stukje water blijft telkens weer vis opleveren. Dat is toch wel frappant. Het word nog mooier als Roy ook zijn eerste visje van de dag weet te vangen. Daarna doen we uiteraard nog een poging om ook mij een visje te laten vangen en besluiten nog één keer te verkassen en tot in de schemering door te vissen. Het is voor mijn eigen gevoel een beetje tegen beter weten in, want ik ben het toch wel even een klein beetje kwijt. Uiteindelijk blijk ik ook gelijk te hebben want het gevoel dat ik had blijkt ook uit te komen. No fish for me today. Ach het is niet erg…we wisselen elkaar af en deze keer was het mijn beurt? Wie weet de volgende keer beterrr…