BOTTE SPIJKERS…

(16-01-2018) En toen was het ineens 2018. Het vis ritme waar de laatste keer zo over gepocht werd is inmiddels weer zwaar overboord gegooid, maar met die feestdagen die bij mij ook nog eens tot eind januari door lopen is dat natuurlijk niet zo raar. Werd er niet gevist? Dat wel natuurlijk, maar de resultaten waren niet altijd even goed en het weer werkte ook niet altijd mee zullen we maar zeggen. Toch wisten we nog een paar visjes te vangen. De bedoeling was met de dikke laag sneeuw die deze dag verwacht werd een paar toffe foto’s te maken. Roy, Ivo en Ik gaan met zijn drietjes op pad om dit plan te realiseren. Goh het is werkelijk waterkoud aan de waterkant. De vingertjes zijn binnen een mum van tijd van licht roze naar licht blauw gegaan en zelfs met de handwarmer die ik deze dag speciaal heb mee genomen is het nog lastig om warm te blijven. Ivo heeft het zelfs nog wat slechter en dat uit zich in eerste instantie in moeilijk kijken en vooral veel zeggen dat hij het koud heeft. Ik probeer wel om hem een beetje te laten focussen maar het is best lastig. Overigens niet raar hoor…

Ik heb het ook koud. Gelukkig vang ik wel een snoekje wat ervoor zorgt dat de koude weer voor eventjes verdwijnt. Ivo heeft niet heel veel later op hetzelfde stukje water ook zijn snoekje te pakken. Een klein half uurtje verder kan hij er niet meer tegen en besluiten we te vertrekken en hem in ieder geval thuis af te zetten zodat Roy en ik in de buurt nog even wat kunnen vogelen. Inmiddels is het ook lichtjes gaan sneeuwen, maar dat gaat snel over in hard sneeuwen. De vlokken die op mijn blote handjes vallen lijken wel speldenprikken, langzamerhand over gaande in botte spijkers. Wow wat voelt dit koooouuuud! Nadat we een paar honderd meter afgelegd hebben op een spekglad parcours kijken we elkaar aan en besluiten we dat het weinig nut heeft om verder te vissen dan hier. Ik opper om de dag zo stilletjes aan af te gaan sluiten met een overheerlijke warme bak koffie en daar word ook gauw en zonder enige vorm van tegenspraak mee ingestemd. Ook al werd het deze keer geen snoek in de sneeuw, er werd wel weer vis gevangen en al zijn ze niet heel erg groot, ze blijven in deze periode zeker heel erg welkom. Op naar de volgende maar weer…