HEERLIJK AVONDJE UIT…

Het is even stil geweest. Het idee om weer een zeeforel te gaan vangen werd in de weken volgende op de laatste post bruut onderbroken door slecht weer. Regen en wind lieten mij afhaken en dus heb ik maar even mijn rust gepakt. Met een trip naar Noorwegen voor de boeg en de zeebaars die weer op de deur klopt kon ik mijn tijd wel even anders gebruiken. Afgelopen week was het weer derhalve zo mooi dat ik wel een poging moést gaan wagen. Wind goed, getijde goed al stroomt het niet hard (dichtbij doodtij) enfin alles klopt en dus ga ik voor het eerst dit seizoen serieus op pad, op zoek naar zeebaars.

Ik besluit om wat oude bekende stekken aan te doen, kijken of het er druk is en of er toevallig wat vis aanwezig is. Druk is het er zéker, maar ik weet nog een stekkie te bemachtigen. Ik vis deze stek van voor toch achter en van links naar rechts uit, maar na ruim een uur vissen blijft de teller op nul staan en besluit ik te vertrekken naar een ander gedeelte, uiteraard hopend op een beter resultaat. Ik heb één stek en besluit het laatste gedeelte van het getijde op deze stek door te brengen. Onder de knie heb ik deze stek nog niet, maar ik heb goede hoop op het vangen van een visje. Gelukkig duurt het niet lang voordat ik de eerste aanbeet die ik krijg ook daadwerkelijk verzilver. Nah, goede keuze gemaakt om te vertrekken op de stek waar ik begon. Een mooie vis van nét geen vijftig, het kan slechter. Effe een fotootje maken en dan kunnen we weer doorrrr.

Een minuut of tien later pak ik ook nummer twee van de avond en wanneer ik wéér tien minuten later nummer drie op de kant kan trekken kan ik toch wel zeggen dat dit avondje bestempeld kan worden als een heerlijk avondje uit. Alsof alles lijkt te kloppen word ik ook nog getrakteerd op een onweersbui in de verte met een waar bliksem spektakel. Prachtig! De stroming is er inmiddels “zo goed als” uit, maar omdat het zo lekker weer is en ik eigenlijk wel wil weten of er nog een bijtmoment gaat komen wanneer het getijde gaat keren blijf ik nog even staan. NIet veel later pak ik ook nummer vier van de avond en verspeel ik nog een vijfde vis. De vis die ik nog vang blijkt de kleinste van de avond te zijn, maar ach….kleintjes tellen ook mee nietwaar? Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat het tijd is om ermee te stoppen. Het is mooi geweest. Het zeebaarsseizoen beginnen met een topsessie is het mooiste wat je kan hebben. Op naar de volgende en op naar Noorwegen…