DICHT GEVROZEN…

Na de korte maar hevige vorst periode van de afgelopen week is het maar de vraag of ik deze dag aan de waterkant kan doorbrengen of dat ik genoodzaakt thuis moet blijven zitten. Het plan zit al een paar dagen in mijn gedachte. Ander water, ietwat groter dan de polderwateren waar ik de laatste tijd heb rond gehangen, maar hopelijk met de kans op wat grotere vissen. Dát, en ik heb deze keer gelukkig iets meer tijd zodat ik wat gemakkelijker dingen kan uitzoeken. Helaas blijkt bij aankomst dat mijn vrees uitkomt, alles ligt dicht, ijslaag op het water…dicht gevrozen!

Gelukkig had ik er wel al een beetje rekening mee gehouden op weg naar deze stek. Ik heb gelukkig nog een back-up plan en ik verwacht dat op deze stek het water wél vloeibaar is. Bij aankomst blijkt dat ik gelijk heb en kan ik een eerste poging wagen. Even een paar worpjes tot een in aantocht zijnde sneeuwbui en dat is precies genoeg om van de nul af te komen. Goh, dat is wel een hele lekkere binnenkomer zeg. Na de bui, die mij zo’n tien minuten in de auto laat bivakkeren ga ik aan de wandel. Voorlopig zijn er geen buien meer in aantocht. Ik besluit om eerst een wandeling te maken om vervolgens vissend terug te lopen. Ongelooflijk maar waar pak ik op de tweede stek ook direct mijn tweede vis, een echte dikke dame van een centimeter of negentig.

Nadat ik deze mooie snoek terug heb gezet kijk ik even om mij heen. Heerlijk weer, het zonnetje schijnt, niet te veel mensen in de buurt, wat wil ik eigenlijk nog meer? Dit is precies waar ik naar op zoek ben als ik te term “poldervissen” gebruik. Ik banjer lekker verder over de zompige grond en wanneer ik de volgende opening af werp levert dat wéér direct een snoek op. Hahaaa wat gebeurt er joh! Ik ben volgens mij op het goede moment op de goede plaats want moeite hoef ik niet te doen, ze vliegen er zonder enige twijfel bovenop. Tja, je hebt wel eens van die momenten dat alles samen lijkt te vallen.

In zeer korte tijd vang ik snoek op snoek en wanneer de teller op zeven stuks staat en dat in slechts een uurtje of drie ben ik eigenlijk wel een beetje verzadigd. De twijfel slaat toe, ga ik door of ga ik naar huis? Ik heb ook niet zo heel lang meer voordat het donker gaat worden en dus besluit ik ermee te stoppen. Het is mooi geweest voor vandaag. Op naar de volgende…