AFZAKKERTJE…

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik tot dusverre een prima snoekseizoen beleef. De voorgaande jaren bleef ik wat achter, maar nu lijkt het er soms wel eens op dat alles wat ik aanraak in goud verandert. Prachtig, het houd de lol er zéker in. Blij mee. Na de zevenklapper van de laatste week besluit ik dan ook maar om terug te gaan om het gebied nog wat verder te onderzoeken. Ik ga vooralsnog niet naar dezelfde stek terug maar besluit om een aangrenzend stuk te pakken. Daar moet ik ze dan toch óók kunnen vangen toch? In de tweede worp wordt ik bevestigd in mijn gedachten en hangt er al weer een snoek aan mijn swimbait. Helaas pindakaas lost de vis middenin de dril. Dat was al even geleden, een vis lossen. Kan gebeuren…

Toch lijkt het erop dat de vis wel wat minder “los” is. Misschien komt het omdat er weer een storm in aankomst is? Zou dat misschien ook zo kunnen zijn dat ik die snoek net loste in plaats van ving? Gedachtes… vorige week was natuurlijk ook extreem goed?! Het nieuwe stuk vis ik niet gestructureerd af, maar meer wat stek hoppend. Er gebeurt helaas niets. Dan ga ik toch nog maar even terug naar de stek waarvan ik weet dat ze er liggen. Niet veel later struin ik dezelfde kantjes af als vorige week. Het resultaat blijt alleen achter. Op alle stekken waar ik vorige week vis ving blijft het nu stil. Het blijft toch bijzonder hoe groot het verschil kan zijn. En dan, op het moment dat ik het niet meer verwacht, krijg ik dan tóch weer die verlossende aanbeet. Een mooie vis die ik na enige moeite toch nog even kan kieken. Ik ben er blij mee!

Na deze vis besluit ik om nog een afzakkertje te doen wat dichterbij huis. Een dikke file op de terugweg zorgt ervoor dat de vistijd beperkt blijft tot hooguit een kwartiertje. Ik wil nog heel graag een vis vangen op mijn zelf aangeklede chatterbait. Een tikkie bij de eerste worp doet mij twijfelen, was dit nou een vis? De bevestiging volgt bij de volgende worp wanneer een snoek vól in de aanval gaat, hángen!! Die is wel effe lekker, zo aan het einde van de dag. Snel maak ik nog een fotootje waarna deze vis weer terug gaat. Nog heel even vis ik door, maar als het begint te schemeren en ik weet dat er nog wat taken op de planning staan besluit ik te stoppen. Het is weer mooi geweest voor vandaag. Met twee vissen in de pocket en één verspeelde vis ben ik zéker niet ontevreden. Op naar de volgende keer maar weer…