DE SWITCH…

Het snoekbaarzen is voorbij, althans… in deze tijd van het jaar begint het altijd een beetje te kriebelen. Wanneer ga ik de switch maken naar het snoeken? En baarzen? Ik denk dat we allemaal dat gevoel wel kennen. Goed, in de donkere dagen voor de kerst (gheghe) wanneer ik een paar uurtjes de tijd heb besluit ik het dan toch maar te gaan proberen. Ik ga even proeven hoe het is om te gaan snoeken. Met de regen van de afgelopen tijd zal het écht niet optimaal zijn. Ik verwacht er maar niet al te veel van en ik ga het gewoon proberen. Gezien de tijd ga ik de hotspotjes af om te kijken of ik en snel resultaat kan bespoedigen, wat bij de eerste stek geen resultaat oplevert. Gezien het feit dat het aan deze kant van het water troebel is besluit ik te verkassen naar de andere kant, hopelijk is het daar wat beter.

Bij aankomst blijkt dat ik een goede keuze gemaakt heb, want het water heeft hier absoluut wat meer doorzicht. Een aantal worpen later word mijn aas gevolgd door een dikke snoek die werkelijk vlak onder de kant mijn swimbait in zijn bek laat verdwijnen. Een Explosie van water volgt wanneer ik de haak zet! Yes! Wát een toffe aanbeet en wát een bizar gezicht om ‘m zo te zien pakken. Het dagje is al weer goed! Na een mooie dril kan ik dan eindelijk weer eens een mooie snoek landen en kieken! En een kiekje is ie waard, want wat een moddervet apparaat is dit zeg. Deze is, om maar in termen van jaargetijden te blijven…winterklaar! Nog heel even kijken naar deze vis en dan gaat hij terug. Wat een prachtige vis.

Ik besluit nog even door te lopen en hoop nog wat meer actie te krijgen. Op de een of andere manier blijft dit stukje water altijd vis opleveren. Nu ook weer want na de gevangen snoek krijg ik een kwartiertje later nogmaals een volger. Deze weet ik alleen niet te strikken. Hmm, zou het een “gevangen” vis zijn van afgelopen weekend, of misschien toch het doorzicht van het water? Zou beide kunnen maar daar gaan we toch niet achter komen. Even later, nogmaals een aanbeet, maar ook deze vis blijft niet hangen. Ik loop nog een stukje door, maar merk wel dat ik het koud begin te krijgen. Ik besluit terug te gaan richting auto, werp de twee verloren snoekjes nog een keer aan, maar zonder resultaat helaas. Ach, het bleef vandaag bij die ene snoek, maar wat maakt het uit, ik heb een hele mooie gevangen. Ik kan niet anders dan terugkijken met een goed gevoel. De eerste keer van het seizoen en dan zo’n mooie snoek vangen, ik ben wel eens slechter begonnen. Op naar de volgende maar weer….