D-DAY…

Een weekje na mijn opening, en het is nog steeds klooien geblazen. Op mijn vrije dag ben ik wel op de dag even aan het vissen geweest, hetgeen wel degelijk vis opleverde, maar de gewenste maat nog niet helemaal. Zes snoekbaarsjes en een baars, voornamelijk gevangen op de dropshot. Wel verspeel ik een mooie maat snoekbaars tamelijk dicht onder de kant op een shad, maar helaas mag ik deze vis niet zien en schiet hij al vrij snel na het haken ook weer los. Jammerrr. Met het nóg hogere water in aankomst besluit ik om het zoete water maar op te zoeken. Daar waar ik geen hinder ga ondervinden van stijgende rivierwater. Deze keer maar op zoek naar een mooie baars, bestemming Rotterdam. Deze keer vis ik samen met Dennis, want wanneer we effe samen aan de telefoon hangen is een plan snel gesmeed.

We besluiten om eerst maar een rondje te gaan dropshotten in de hoop een dikke baars te strikken, want op deze stek kwamen in het verleden toch mooie dikke 40+ baarzen tevoorschijn. Wanneer we aankomen zie ik wél dat ook hier het water niet op zijn helderst is. Normaal gesproken zou ik snel wegwezen, maar bij gebrek aan beter blijven we maar hangen en hopen we op een paar mooie vissen. De eerste aanbeet die ik krijg blijkt een snoek te zijn die mijn lijn tijdens het aanslaan door midden “sliced”. Kak! Dennis vangt een paar tellen later wel zijn eerste van de avond, geen monster maar dat mag de pret niet drukken. Niet veel later vangt hij ook nummer twee én drie terwijl ik nog met lege handen sta. Godverdikke, gaan we toch niet meemaken zeker? Dennis is in zijn nopjes, ik krijg sterk het gevoel dat vandaag zijn dag is, D-Day? Gelukkig ben ook ik niet veel later van de nul af, een baarsje weerhoud mij van een blank deze avond. 🙂 Zo vissen we stukje bij beetje af, maar het échte resultaat blijft uit. We besluiten om te verkassen, toch nog maar even naar de rivier, een paar worpjes maken op snoekbaars.

Het is bizar, maar we schijven inmiddels al juni en ik heb het toch een partijtje koud zeg?! Het zonnetje is net onder gegaan, en met alleen een truitje aan is het gewoon echt fris. Zelfs wanneer ik met het vangen van een snoekbaarsje de uiteindelijke 4-4 binnen draai krijg ik het nog niet warm. Ik wil er eigenlijk gewoon mee kappen. Als Dennis dan kort na mij de winnende snoekbaars binnen draait weet ik het zeker, ik hou er mee op. De overwinning is aan Dennis en het is hem gegund. Negen visjes, het kan slechter, maar het kan zéker ook beter. Op naar de volgende maar weer…