BLIKSEMSCHICHTEN….

Met kerst achter ons en oud en nieuw in aantocht wil ik het jaar in stijl afsluiten. Nog één snoek op de kant, dat moet gewoon lukken. Ook deze week heb ik nog even afgesproken met Dennis want de laatste keer was natuurlijk een beetje aan de korte kant en aangezien ik de laatste keer best redelijk ging besluit ik nogmaals naar dezelfde stek te gaan. Dennis heeft een baggerweek achter de rug wat het vissen betreft en is hard toe aan een vissie, nah duidelijker kan het niet, één plus één is twee, er moét vis gevangen worden en dat gaan we ook doen. Het vertrouwen is er wel, bij Dennis iets minder, maar in ben wel overtuigd dat het vandaag weer gaat lukken ook al lijkt het de eerste anderhalf uur echt helemaal nergens op. Nul vissen, geen volgers! Pas wanneer we ruim anderhalf uur aan het vissen zijn en Dennis bijna bliksemschichten uit zijn ogen laat schieten is het raak. Jaaaaa, Dennis heeft vis! Een snoekje van een centimeter of veertig haalt Dennis uit zijn negatieve spiraal. Ik ben blij voor hem, hopla! We besluiten om ons licht een beetje verder op te steken en nieuwe gronden te betreden. Je weet maar nooit wat er gebeurt. Niet veel later gooit Dennis zijn kunstaas zo ongeveer in de bek van een snoek waarna niet heel veel later hij ook nummer twee mag verwelkomen. Wat een buffel voor zo’n klein slootje zeg!! Het meetlint blijft nét onder de negentig centimeter hangen, maar gezien de pens die eronder hangt heeft ook deze vis heeft zich met de kerst helemaal laten gaan. Toffe vis en nóg blijere Dennis.

We vissen nog even verder want als deze vis hier in dit kanaaltje ligt, wat ligt er dan nog meer? Niet veel later is het wéér raak bij Dennis. Ik word er stilletjes aan wel een beetje moedeloos van want bij hem lukt alles en bij mij lukt niets. Toch weet deze vis tot twee keer toe te missen of los te komen waarna, als ik een poging van Dennis mag wagen hij goddank bij mij blijft hangen. Pfieuw! Dat betekent in ieder geval dat ook ik het visjaar mag verlaten zonder blank! Een monster is het niet, maar dat geeft niet, op dit moment ben ik blij met wat mij toekomt. Als we uiteindelijk dit stuk helemaal bevist hebben maar géén vis meer kunnen verleiden besluiten we weer terug te gaan naar de auto en het restant van de tijd nog even te vullen met wat stekken dichterbij de auto. Dit stuk, waar we het afgelopen seizoen zo goed vis vingen moet tot ook wel een visje opleveren zou je zeggen. Drie kwartier later komen we erachter dat dat dus niet altijd zo is, want op dit gedeelte gebeurt het deze keer juist niet. Wanneer het donker begint te worden besluiten we er maar mee te stoppen. De laatste sessie van het jaar leverde tóch weer drie snoeken op en daar kunnen we alleen maar blij mee zijn. Op naar volgend jaar en op naar de volgende…