WERELD VAN VERSCHIL…
Zin, de zin om te vissen is er eigenlijk altijd. Roy heeft op dit moment andere dingen aan zijn hoofd, maar ik ben ervan overtuigd dat hij tzt weer aanschuift. Dus wordt er gevist in mijn uppie. Deze avond staat dropshotten op nummer 1. De vis begint wat trager te worden en dus moet het aas ook trager aangeboden gaan worden. Dropshotten heeft mij op deze stek en in dezelfde tijd van het jaar in voorgaande jaren ook behoorlijk wat gebracht. Het vertrouwen is er dus. Als ik aankom op de eerste en ook de stek waar ik het meeste van verwacht, zie ik dat ik niet alleen ben. Een collega visser is mij voor geweest, en als ik hem vraag of hij wat gevangen heeft krijg ik te horen dat hij twee snoekbaarzen had. Ik ben ervan overtuigd dat er meer uit deze te halen is, en dus probeer ik mijn kunstjes. Tja, een grote shad aanbieden ten opzichte van een klein dropshot aasje is toch een wereld van verschil. Ik weet in een uurtje vijf baarzen te vangen, maar de snoekbaars is overduidelijk niet thuis. Shit! Ik had meer verwacht eerlijk gezegd. Toch besluit ik te verkassen.
Stek twee wil ik gewoon kort proberen. Het is eigenlijk erop of eronder, want als ik niet snel een visje weet te verschalken dan weet ik hoe het ervoor staat en zal ik deze avond snel thuis zijn. Gelukkig duurt het niet lang voordat de eerste snoekbaars zich laat zien. Lekker, dat smaakt uiteraard naar meer. De volgende worp vang ik wederom een snoekbaars, een wat grotere zo lijkt, dus doe ik even gauw mijn hoofdlampje aan. Tot mijn verbazing zie ik de snoekbaars boven komen met in zijn kielzog een nog groter exemplaar. Kak! De kleine hangt aan de haak, de grotere laat zich helaas niet meer zien, de slimmerik! Toch blijkt dat ik een hotspotje heb gevonden want in niet al te lange tijd vang ik in totaal vijf snoekbaarsjes, en daarna is de koek op! Ik besluit nog èèn stekje mee te nemen onderweg naar huis. Als ik aankom zie ik dat het getijde niet optimaal is, wat betekent dat het vertrouwen met de minuut minder word. Ach, ik heb uiteindelijk gewoon lekker gevangen, het is gewoon goed geweest toch? Ik besluit mijn spullen in te pakken, tevreden te zijn met het geboekte resultaat en naar huis te gaan. Er komt wel weer een volgende keer…