VERSE KOEIENSTRONT…

Na een heel jaar op zeebaars, baars en snoekbaars te hebben gevist werd het na een wat teleurstellende laatste sessie tijd om het roer om te gooien. Het was al veel te lang geleden dat ik de baitcaster aangeraakt had en daar moest dus verandering in komen. De eerste keer werd ik direct met mijn neus op de feiten gedrukt dat je tegenwoordig als snoekvisser niet meer alleen bent. Eerlijk gezegd is dit wel één van de redenen waarom ik niet graag vis op snoek. Het is gewoon te druk aan de waterkant. Zo ook die eerste keer, waar het niet uit maakte waar ik terecht kwam, overal kwam ik collega vissers tegen en dus besluit ik om de volgende sessie verder van huis te gaan. Een kijkje op maps levert een mooie poldersloot op waar ik mijn geluk wel wil beproeven. Ik heb alleen door omstandigheden helaas maar een kleine twee uurtjes op dit water uit te testen. Bij aankomst ziet het er niet slecht uit, ook niet heel goed overigens. Het water is ietwat troebel, maar helder genoeg om het vertrouwen te behouden. Off we go, op naar mister pike!  

Hoe verder ik kom, hoe meer ik in mijn uppie ben. Dit is wat mij aanspreekt. Gewoon in mijn eentje omringd door weilanden, met een kouwe bek en de geur van verse koeienstront! Het kan dus tóch nog. Ik kom in een stuk water waar overduidelijk veel speldaas zit. Tot een aanbeet komt het vooralsnog niet. Een kwartiertje later, wanneer ik overstap op een swimbait is het gelukkig wel raak. Een mooie dikke, goed gevulde snoek geeft mij het graag gewilde vertrouwen. Yesss! Na het onthaken en kieken kijk ik nog even in de bek en zie ik het speldaas achter in de strot zitten. Dat het aasje er nog bij paste is een Gods wonder. Ongeschonden gaat de vis weer terug en ik vis nog eventjes door. Als de zon bijna onder gaat merk ik dat het een stuk kouder aan begint te voelen. Ik ben er eigenlijk helemaal niet op gekleed. Daarbij komt dat ik weet dat ik weer moet stoppen aangezien een grote file er voor gaat zorgen dat ik sowieso niet meer op tijd thuis ga zijn. Niet veel later besluit ik ermee te stoppen. Ik ben tevreden! Ik heb een mooie vis gevangen in een relatief korte tijd. Dit is het uitpluizen waard, maar dat moet wachten tot de volgende keer….