TIKJES EN ROFFELTJES…

Het is lastig kiezen op het moment. Wát ga ik doen? Zeebaarsvissen is écht leuk en er word goed gevangen, maar het is ook best behoorlijk druk op het moment en dus kies ik voor mijn tweede optie namelijk snoekbaarzen op de rivier. Ook een hele leuke visserij. De drukte kan ook op het deel van de rivier waar ik vis best flink zijn. Het is dan ook een “fingers crossed” momentje als ik richting waterkant loop. Eenmaal daar word ik blij, ik zie namelijk helemaal niemand. Dat is even lekker zeg, het bezorgt mij een grote blij.

Gauw loop ik door de rietkammen richting mijn eerste stek van de avond. Ik heb mijn plan al helemaal klaar wanneer ik de strekker op loop. Ik ga eerst even met een asp spinnertje in de weer om te kijken of ik wellicht een baars of een roofbleitje kan strikken. Dat levert helaas niet zo heel veel op, en dus loop ik na een minuut of tien maar richting de kop om te kijken of ik in de stroming een snoekbaars kan vangen. Het word snel duidelijk dat ze niet los zijn, want ik krijg wel wat tikjes en roffeltjes, alsof ze het aas weg duwen en niet aanvallen. Ik ken het gevoel, dat heb ik wel eens vaker mee gemaakt. Toch weet ik op de eerste stek gelukkig wel een mooie baars te vangen. De eerste van het nieuwe seizoen en gelijk ook een hele mooie. Ik schat ‘m richting de vijfenveertig centimeter. Wat een mooi en sterk exemplaar. Hierna doe ik nog een paar worpen, maar zonder resultaat en dus ga ik op weg naar stekkie twee van de avond.

Ik herhaal mijn tactiek, maar ook hier is het asp spinnertje niet populair, een plugje word ook niet nagekeken en dus ga ik ook hier maar weer naar de kop om rondom de stroming mijn geluk te beproeven. Het levert mij twee snoekbaarsjes op, maar geen spectaculaire maten. De volgende beuk op de hengel komt van ver en het lijkt erop dat het een beter exemplaar betreft. Als de vis onder de kant komt blijkt het om zo’n snotneus van een brasem te gaan. Het is wel een grote, maar het is niet de gewenste soort en dus onthaak ik deze vis maar in het water. Ik ga naar de laatste stek.

Ik heb niet heel lang meer, en besluit hier nog even met een Ned Rig te vissen. Het levert mij nog eens een drietal extra snoekbaarsjes op, wat het dan ook weer moeilijk maakt om te vertrekken. Als ik dan nog vijf worpen doe zonder aanbeet besluit ik dat het mooi is geweest voor vandaag. Wat een heerlijk avondje was dit, en het smaakt naar meer. Op naar de volgende maar weer…