STUG DOORVISSEN…

Het wil nog allemaal niet zo vlotten met het vangen van snoek. Toch maak ik mij geen zorgen, het lijkt er namelijk op dat zo ongeveer half snoekvissend Nederland met pijn en moeite de snoek op de kant kan krijgen…ligt dus niet aan mij zo lijkt het. Stug doorvissen is dus het motto en dat doen we dan ook maar. Tijd is de komende periode mijn grootste issue want de dagen zijn inmiddels volgeboekt met verschillende afspraken die het snoekvissen enigszins belemmeren, of anders gezegd tot een flinke uitdaging maken. Zo ook deze dag wanneer blijkt dat ik nog maar een paar uurtjes de tijd heb om een snoek zover te krijgen dat hij of zij mijn kunstaas wil grijpen. Ik besluit eens wat andere stekken te pakken, iets dichterbij huis om te kijken of er nog wat te halen valt. Op de eerste stek heb ik in het verleden best wel wat vis gevangen, maar dan wel met helder water, en laat dat deze dag nou net even niet zo zijn. Tóch pak ik een paar honderd meter om te kijken of ik mijzelf kan overtuigen, maar na drie kwartier houd ik het voor gezien. “Not this time” bedenk ik mijzelf en ik ga door naar de volgende stek. Een stek waar ik eigenlijk slechts een paar worpen kan maken die écht interessant zijn. Het is niet veel maar toch de moeite waard zeker wanneer ik op het laatste moment toch die aanbeet krijg waar ik op zat te wachten. Een hele mooie dikke dame laat zichzelf zien en dan gaat er een heule berg mis…
Licht gepanikeerd (omdat het een grotere vis is) wil ik mijn schepnet losmaken maar op de een of andere manier zit het vast aan mijn statief. Met enig geweld komt het los! Wanneer de vis geschept is draait ze op de een of andere manier weer los uit het net terug het water in. De duikvlucht van mij erachteraan maakt een einde aan haar ontsnapping want de kieuwgreep is succesvol. Het gestuntel daarna maakt het zelfs zo bizar dat ik zelf het gevoel heb dat ik in een aflevering van comedy capers zit. Zélfs de foto’s op (een enkeling na) mislukken maar het allerbelangrijkste is dat de snoek ongeschonden terug gaat, en dat lukt uiteraard wél. Nadat dat gebeurd is heb ik even tijd nodig om alles te verwerken 😅, en dan ga ik door naar de volgende stek. Ik kan een beetje freewheelen, de buit is wat mij betreft tóch al binnen en dus komen de grote shads e.d. tevoorschijn. Het restant van de sessie laat mij af en toe wat glimlachen want die azen komen soms zo hard op het water dat ik mij er bekant voor schaam. Helaas levert het geen vissen meer op. Wanneer het begint te schemeren besef ik dat het tijd is om ermee te stoppen. Eén hele mooie vis is de buit voor vandaag, op naar de volgende maar weer.