RAAR FRIEMELTJE…

Het is donderdag avond, tijd voor de volgende sessie. Keuze heb ik eigenlijk niet, want met een getijde dat niet goed uitkomt besluit ik maar om te gaan snoekbaarzen in plaats van zeebaarzen. Eigenlijk vind ik het ook helemaal niet erg want met die goede zeebaarsvangsten vergeet ik dat de goede periode op de rivier ook in volle gang is. Vol goede moed begeef ik mij dus richting mijn rivierstekkie, gewapend met mijn dropshot stokkie én mijn lichte hengeltje. Afhankelijk van wat de vis op dit moment wil zal ik mijn keuze maken hoe ik ze uiteindelijk ga benaderen. Normaal gesproken zou traag vissen het motto moeten zijn en dus begin ik daarmee. Na wat micro hotspotjes te hebben afgevist word mijn toch wat forse shad gegrepen door een baars. Lekker, we zijn in ieder geval van de nul. Het volgende micro spotje levert nogmaals een baars op, maar eerlijk…. het is niet wat ik verwacht van het vissen op deze stek in deze tijd van het jaar. Ik zie ook geen jongbroed/speldaas wat ik normaal gesproken wél zou zien in deze tijd van het jaar. Sterker nog, dat heb ik eigenlijk helemaal nog niet echt gezien dit seizoen. Het is gewoon niet het beste seizoen wat ik hier gehad heb. Op het moment dat ik eigenlijk al klaar ben met deze spot besluit ik tóch om nog eventjes mijn lichte stokkie te pakken en hetzelfde gebied nog even af te struinen met mijn Wobbring twistertje. Drie en half grams koppie erop en gaan.

Bij de eerste worp word de bodem nog niet bereikt of het is al raak. Snoekbaars! Hoppeteeje, dat is toch ook bijzonder te noemen. Die Wobbring en ik, wij hebben een goede relatie. Fiet fieuw! Ik blijf mij toch verbazen dat dat rare friemeltje constant blijft leveren. Het is toch vaak het verschil tussen vangen en niet vangen. Niet veel later, weer een snoekbaars gevolgd door een baars die er ook niet vanaf kan blijven. Misschien is het het geluid van dat twistertje dat het verschil maakt, ik heb het mij meermaals afgevraagd. Ik weet eigenlijk wel zeker dat die vis er de hele avond gelegen heeft, hoe bizar is het dan dat je ze alleen met dit aasje kan triggeren. In een klein uurtje weet ik de avond van een taaie aangelegenheid naar een degelijke avond te tillen want in zeer korte tijd weet ik uit alle hoekjes en gaatjes nog behoorlijk wat vissen weg te sprokkelen. Groot is het alleszins maar wat maakt mij dat uit. Na een tijdje, wanneer de beten weg beginnen te vallen begint bij mij ook de twijfel weer toe te slaan. Ga ik nog door of houd ik er maar lekker mee op. Ik besluit voor de tweede optie te gaan. Het was weer een heerlijk avondje, op naar de volgende maar weer…