KLOP VAN DIE KLEINE….

(23-06-2015) Zo, na alle consternatie rondom de trip naar Spanje van Ed en mij ben ik eerlijk gezegd nog niet echt toegekomen aan een update. Het verslag van de reis naar spanje is “under construction”. Nog heel even geduld en jullie kunnen je hart weer ophalen met een heerlijk verhaal. Nu even terug naar afgelopen week. De zondag is al weer aardig vol gepland met onder andere een muzikaal optreden van mijn dochter, maar daarvoor hebben Ivo en ik nog korte tijd om even een hengeltje uit te gooien. De kleine man heeft al ettelijke maanden ontwenningsverschijnselen. Ja wat wil je met de gesloten tijd! Ieder uurtje is mooi meegenomen en ik geef hem de keuze. Snoeken of vissen op baars. Hij kiest voor het tweede omdat hij dat al zo’n tijd niet meer gedaan heeft. Zo gezegd, zo gedaan en dus is de Vlaardingse haven het mikpunt voor de aankomende uurtjes. Niet heel veel later staan we samen ultralight te vissen op baars. Haha, alleen dát is al kicken om te zeggen. De eerste baars is voor mij. Bij Ivo blijft het stil, en ik besluit om hem dezelfde shad en

Loodkop te geven als die ik heb. Aangekomen bij het bruggetje van ik de tweede. Als ik daarna een beetje aan het kijken ben hoe Ivo aan het vissen is. Zie ik zijn shadje nagenoeg in de oppervlakte cruisen. Voordat ik de tijd heb om een opmerking te maken zie ik een flinke baars uit de diepte komen en zijn shad pakken. Kolere, dat is een hele mooie. Onder luid geschreeuw van de kleine man kan ik hem in het schepnet dirigeren. Even meten en het blijkt een nieuw PR. Precies 40cm, wow wat een vis! Kieken die hap en terug want zo’n vis wil paps natuurlijk ook vangen. Maar voordat ik kan werpen staat hij gewoon wéér met een kromme hengel. Deze vis meten we niet, maar tussen de vijfendertig en veertig is deze zeker! Hierna is de actie toch redelijk voorbij. Ivo vangt nog een visje en ik verspeel nog een visje, we verkassen nog een keertje, maar dan komen we er wel achter dat he gedaan is met de pret. Conclusie? Ik heb deze dag voor het eerst klop gekregen van mijn eigen zoon. Hij heeft de grootste vis en hij heeft de meeste vissen! Maar da’s niet erg, liever klop van hem dan van een ander, toch? Op naar de volgende keer, kan haast niet wachten…