KLEIN SLEEPIE…

(23-04-2019) De kop is eraf. Niet van die forel natuurlijk, maar eindelijk hebben we een zeeforel gevangen. Supervet! Ik blijf erbij… Een weekje na ons geboekte resultaat gaan Roy en ik wederom op pad. Ik hoop zo dat hij er ook een gaat vangen, dat zou de missie nog net wat meer geslaagd maken natuurlijk. Goed, het blijft vissen en geen vangen en dat geldt voor deze vis misschien nog net even wat meer als voor die andere soortjes. Toch gaan we met goede moed beginnen aan een nieuw zeeforel avontuur. Als we aankomen zien we dat we gezelschap hebben van nóg twee vissers. Zij staan rechts, wij blijven links en zo vissen we gaandeweg op zonder dat we elkaar in de weg staan. Er staat wat meer zon deze keer en ik verwacht dan ook dat het bijt momentje wat later op de avond zal vallen. Het valt mij eerlijk gezegd wel op dat er weinig tot geen activiteit is op en aan het water. Vreemd… Maargoed, ook de laatste keer zat het venijn m in de staart, en als deze avond ook weer gebeurd zal niemand daarover klagen. We vissen lekker door… al begin ik m na een tijdje

toch stiekem wel een beetje te knijpen. Aangezien het donker begint te worden hang ik toch maar weer dat illex-je eraan. Het lijkt erop dat ze deze avond zelfs die laten liggen…totdat ik na de zoveelste worp en uit de macht der gewoonte mijn lepeltje, als ie bijna onder de top van mijn hengel is, nog een klein “sleepie”geef. Een kleine tik op de top, gevolgd door een eveneens kleine kolk verraad de aanbeet op mijn lepeltje, nog geen meter van mijn voeten vandaan. Verdomme…en ik mis ‘m gewoon. Het is ongelooflijk hoe ontzettend wispelturig die apparaten zijn.  Het lijkt er overigens ook wel op dat alle emoties bij deze visserij ook nog eens verhonderdvoudigd worden. Je hebt al zo weinig kans en dan wil je ze gewoon niet missen. Als het donker word en we nog even babbelen met onze medevissers, die we overigens gewoon kennen (maar daar kwamen we later pas achter) merken we dat ook zij eigenlijk weinig tot geen activiteit gehad hebben. Jammer voor Roy, al blijf ik natuurlijk wel de hoop hebben dat hij dan de volgende keer aan de beurt mag zijn. Vangen van zeeforel moet je niet onderschatten, we gaan gewoon weer op naar de volgende sessie!