KLASSIEKE FOUT…

Zo, en voor dat je het weet ben je ineens een maand verder. Ja het is een beetje zo zo geweest de laatste tijd. Normaal gesproken ben ik echt wel van het vissen, dat heb ik ook deels gedaan, maar alles liep niet helemaal zoals het behoorde te lopen. De week na onze Noorwegen trip gaf ik mijzelf een weekje respijt. Iets wat ik achteraf misschien beter niet had kunnen doen want de week daarop zat ik thuis met Corona op de bank, te wachten tot ik mijn normale ritme weer op kon gaan pakken. De eerste echte sessie was kort geleden, vissen op zeebaars met Pascal. Het klink misschien gek, maar met acht zeebaarsjes kon ik tóch niet zeggen dat alles vanzelf ging. Met telkens één zeebaarsje op een stek werd wel duidelijk dat de vis niet opgestapeld lag. Ondanks dat hadden we weer een super gezellige avond, die gozer kan gewoon lekker vissen en alsof het vanzelf gaat lullen we niet alleen over het vissen, maar ook over de belangrijke dingen in het leven. Het resulteert zelfs in een diepe nachtsssie, en na een bakkie maakt Pascal de trip terug naar huis. Top!

Na een dipje van twee weken besluit ik dat het tijd is om weer eens vis te gaan vangen en dus besluit ik afgelopen week om wat te gaan “streetfishen” in het Schiedamse. Het zijn wateren waar ik nog nooit heb gevist dus ook wel weer een uitdaging. Het was mij wel al opgevallen dat in de sessies hiervoor ik vooral resultaat boekte met de dropshot. In dit geval had ik meerder hengels bij voor het geval dat. Met vele stekken op het oog maak ik voor mijn gevoel toch een klassieke fout. Ik heb te veel stekken, ik heb te veel spullen en ik word er eigenlijk alleen maar onrustig door. Toch vang ik in de eerste worpen die ik maak een mooi baarsje. Het maakt mij zeker niet ontevreden aangezien ik van meerdere mensen hoorde dat dit gedeelte van het water zeker niet het beste gedeelte was. Ach, iets met eigenwijs ofzo… Niet veel later vang ik ook nummer twee. Daarna besluit ik om te verkassen en dat is iets wat ik beter niet had kunnen doen want daarna is het in mijn hoofd vooral te veel input en te weinig output, wat zorgt voor een rommelig einde van deze sessie. De volgende keer neem ik wat minder mee en blijf ik wat langer hangen. Op naar de volgende keer…