IN DE POCKET!

(21-08-2016) Stilletjes aan begint alles weer op zijn plekkie te vallen. De dag voor deze word samen met Ivo nog wel een blank genoteerd met het vissen op karper, maar een blank met de kanttekening dat dat niet gehoeven had. Meerdere aanbeten en twee lossers gaven mij toch het gevoel dat er iets meer in gezeten had. Deze keer ga ik alleen op pad met het ouderwetse revanche gevoel. Ik moet en zal een karper vangen en ik weet zeker dat het gaat lukken. Ik neem de gore miezer regen voor lief en ga. Hoewel ik slechts een paar uurtjes beschikbaar heb maak ik een vijftal stekken. Allemaal voorzien van een paar handjes pellets. Hiermee moet het gaan gebeuren. Na het voeren pak ik mijn spullen en voorzichtig loop ik af op mijn eerste voerstek. Ik wil natuurlijk niets verstoren en al met al lukt het mij nog aardig om enigszins geruisloos aan te komen. Het resultaat is dat mijn stukje lunchworst wat aan de haak hangt niet eens de bodem bereikt maar tijdens het zakken al gegrepen word. Na een heerlijke dril waar ik écht van geniet komt een klein schubje het net in glijden.

Hij is klein, maar ik ben er ZO bij mee. Dit geeft vertrouwen! Niet alleen voor deze dag maar voor de periode die komen gaat. Woehoe! Gauw vis ik verder. Ook op de volgende stek is vis aanwezig en al moet ik een tijdje wachten voordat de dobber weg schiet, het gebeurt wel en ik kan in de stromende regen beginnen aan de tweede(!) dril van de dag. Na een paar minuutjes kom ik erachter dat ik deze keer een mooie spiegel gehaakt heb. Ondanks een paar hachelijke momentjes inclusief close encounters met overhangende takken en god weet wat er allemaal onder die overhangende takken ligt krijg ik de vis toch onder controle en schuift ook deze vis het netje in. Heerlijk. Het kan gewoon niet op. 🙂 Ondertussen zit mijn tijd er bijna op. Ik kan het niet laten om nog heel even door te vissen, natuurlijk hopend op nummer drie! En ook dat gebeurd bijna, ware het niet dat deze vis mij bij het aanslaan te slim af is en lijnbreuk helaas onvermijdelijk blijkt. Ik heb geen zin meer om op te tuigen. Eerlijk gezegd ben ik al heel tevreden met hetgeen mij gegeven is vandaag. Ik tuig niet meer op, ik stop! Het goede gevoel is in de pocket. Vasthouden is nu het motto…