GEEN OPMARS NAAR MEER!

(08-10-2019) Al een tijdje geleden werd afgesproken dat ik Anja een keertje mee zou nemen, samen vissen op de o zo moeilijk te vangen zeebaars. Eerlijk, het leek ook dit jaar niet meer te gaan gebeuren, maar op het laatste moment en laat in het zeebaars seizoen viel alles samen en werd het plannetje gemaakt. Een dag op pad, hopende op een mooie zeebaars waarbij we alle mogelijke middelen benutten om het te laten gebeuren. We beginnen al vroeg in de morgen, aangezien het getijde en de omstandigheden zo goed zijn dat we dit buitenkansje niet kunnen laten schieten. Ook Bart, die uiteraard in overleg meegekomen is met Anja is van de partij en zo maken we de eerste worpen van de dag. Het duurt heel eventjes voordat we er in zijn, maar na een half uurtje dient de eerste vis zich aan. Een klein zeebaarsje geeft zich na een kort gevecht gewonnen en mag direct na het onthaken weer gaan zwemmen. Ik merk wel op dat zowel Anja als Bart moeite hebben met het ontwijken van de dam, want voor het nodige vast zitten zorgt. Vervelend maar niets aan te doen…

Ik vang tussen neus en lippen door ook de tweede van de ochtend, dit keer een wat grotere en die mag even op de foto. Zodra het getijde eruit is gaan we na een koffiebreak door naar de volgende stek in de hoop nog meer baars te vangen, maarrrr…de uren verstrijken en na een mooi begin lijkt het erop dat we een hele taaie dag gaan beleven waarbij de zeebaars zéker niet los is. Ik vang nog een kleintje, die wel even een kleine boost geeft, maar geen opmars naar meer heeft. Het is wel vervelend dat het niet eerlijk verdeeld is, maar zoals we vaker gebleken is zeebaarsvissen gewoonweg niet gemakkelijk, zeker niet als je het nog nooit of bija nooit gedaan hebt. We sluiten nog even af bij het avee erretje in de hoop nog een paar kleinere rakkers te vangen, wat wel lukt bij mij, maar niet lukt bij Anja en Bart (wat ze ook proberen) Je kan in ieder geval nooit zeggen dat ze hun best niet hebben gedaan. Dit soort dagen zitten er gewoon tussen. Ik had het graag anders gezien maar zowel Anja als Bart keren zonder vis huiswaarts. Een ding is wel zeker, die zeebaars gaat nog wel een keertje komen. De aanhouder wint, altijd!!