FORMAATJE XL!
(07-11-2017) November is voor mij wel een beetje de standaard maand om te gaan switchen naar een andere visserij. Het word weer kouder en op de een of andere manier lijkt het er dan op dat ik ook andere wensen krijg als het het vissen betreft. Ik besluit samen met Roy om te gaan bellyboten op een voor ons nieuw water. Doel: gewoon lekker vis vangen maar dan wel met de hoop op dit “oude” water een even “oude” snoekbaars te vangen. Tegelijkertijd kan ik dan ook mijn nieuwe Illex Barooder Boot even uit testen, ook niet onbelangrijk al zeg ik het zelf. Als snel word duidelijk dat we deze dag zeker niet gaan blanken, want de hoeveelheid baarzen die hier huist is giga en we hoeven dus ook niet lang te wachten voordat de eerste vissen de binnenkant van de boot zien. Top! Altijd een lekker gevoel dat je niet met een dikke vette nul huiswaarts hoeft. De bij-hengel is een zeebliek gemonteerd op de dropshot montage, maar de vangsten op deze stok vallen erg tegen en ongeveer op de helft van de tijd heeft deze hengel nog niets opgeleverd. Ik besluit m op te bergen…
Uiteindelijk komen we op een gedeelte van het water waar ik het idee krijg dat we hier wel eens het onderscheid kunnen gaan maken. Na eerst een klein mini snoekbaarsje gevangen te hebben, en vervolgens een mooiere maat snoekbaars is het wel duidelijk dat het hier moet gebeuren. Niet veel later tussen het vangen van de baarsjes door krijg ik ineens een lompe beuk op de top. Onmiskenbaar is dit een vis van “formaatje XL” en de slip van de molen giert het met regelmaat flink uit. Dit is wel kicken. Na een aantal spannende minuten zien we dat het om een snoek gaat die de meter met gemak overschrijd. Heel blij dat Roy in de buurt is, want als de kramp in mijn hamstring schiet moet hij echt even scheppen en onthaken. Auw wat is dat pijnlijk. Na het herstel maken we gauw een foto. Een snelle meting laat zien dat ze écht ruim over de meter gaat, maar exact meten doen we niet meer. Ze gaat in gezonde staat weer retour afzender. Wat een top sessie zeg! Langzaam aan gaan we weer terug naar ons startpunt, vangen nog wat baarzen, en beseffen dat we hier nog wel eens terug gaan komen. Met zo’n sessie kan dat ook niet anders…toch?