ECHTE VOLDOENING!

(18-04-2017) En dan zit je zomaar weer in het gesloten seizoen. Zoals ik eerder al gezegd had zijn er ook in de gesloten tijd nog wel wat mogelijkheden. Deze aflevering speelt zich overigens nog in maart af. Als ik de donderdag vrij genomen heb om mijn jongste bonus kind naar een afspraak te brengen in nultwintig, heb ik in de ochtend nog wat tijd over om een hengeltje te gaan werpen. Donderdag is geen weekend dag en dus trek ik er met goede moed op uit naar de centrale. Nog één keer, hopende op een niet te drukke dag en wetende dat het “echte” zeebaars seizoen er gelukkig toch ook weer aan zit te komen, en het dus waarschijnlijk ook de laatste keer zal zijn. En ik hoop het ook van harte, want het is leuk om op deze stek te vissen, maar echte voldoening haal je gewoonweg niet uit deze visserij. Als ik aankom is de tussen haakjes topstek nog niet bezet, en dus lijkt het erop dat alles vandaag goed gaat komen, maar na een praatje hier en daar lijkt het erop dat het deze dag niet geweldig is, althans tot dan toe natuurlijk. Toch vang ik zo af en toe een visje.

Mijn pech is dan wel, dat het deze dag niet goed is op de “topstek” en dat er meer naar binnen overduidelijk meer vis gevangen word…maar daar is het ook stukken drukker en dus verkies ik ervoor om de tijd die ik heb lekker relaxed en gewoon in de luwte door te brengen. Dan maar wat minder vis, ik vind het prima. Het weer is vandaag gewoon heerlijk en met al die drukke dagen is elk uurtje aan het water genieten. De vis die ik vang zit voornamelijk wat verder uit de kant en toch wel wat dieper, met als gevolg dat de dril van die kleine rakkers op het ultralichte materiaal wat ik gebruik toch wel een soort van grappig overkomt. De vliegvissers naast mij vangen nog veel meer! Ze vissen ook dieper, maar kunnen toch nog wat subtieler aanbieden als dat ik kan met kunstaas, ook al vis ik met vijf grams koppies en hele kleine shads. Het weegt vandaag niet op tegen de streamertjes. Ach het is ook wel eens anders. Als ik na een uurtje of twee en half vissen weer terug ga naar huis staat de teller op tien, en heel eerlijk…ik kan niet wachten tot de dag dat ik weer een paar uur sta te werpen voor die ene échte voldoening gevende aanbeet.