ZWEET OP DE RUG…
(09-06-2020) Het blijft altijd een dilemma. Zeebaarzen of snoekbaarzen, ik vind het persoonlijk een hele lastige keuze. Gelukkig kunnen de twee goed naast elkaar bestaan en kijken we gewoon naar de omstandigheden om te bepalen wat we nou het beste kunnen gaan doen. Deze keer was het vriend snoekbaars DE te belagen vis en daarom gingen Roy en ik op pad om te kijken of de rakkertjes er weer zouden zitten. We hoeven deze keer echt niet lang te wachten want letterlijk de eerste worp is het raak! Geen snoekbaars weliswaar maar een mooie baars van een centimeter of vijfendertig heeft zich laten foppen en mag na een kiekje weer terug in zijn element. Niet veel later pak ik op dit stekkie ook nog een mooi snoekbaarsje, niet heel groot maar wat maakt het uit, als je maar lol hebt. Ondertussen verplaatsen wij ons naar andere stekken. Het is duidelijk dat verplaatsen het beste werkt, want ook al vangen we best aardig vis…het is ook wel duidelijk dat ze nog niet opgestapeld liggen. De volgende beoogde stek is een nieuwe, maar na een forse wandeling door bossen en…

…struiken komen we erachter dat we niet op de beoogde plek terecht gaan/kunnen komen en moeten we onverrichter zaken weer terug. Ook dat hoort erbij, het zweet staat op mijn rug maar soms moet je twee stappen achteruit doen om een stapje vooruit te komen. Op de heenweg zagen we nog een plek die wij beide graag aan wilden doen, dus zo gezegd zo gedaan en niet veel later sta ik met een hele behoorlijke snoekbaars in de hand voor een mooi fotootje. Het is toch wel een heel lekker avondje zo hoor. De aantallen zijn eigenlijk wel prima te noemen en de formaten zijn ook wel eens slechter geweest. De volgende stek is wederom nieuw voor ons en ook hier kunnen we toch weer een paar vissen noteren, een kleintje dit keer voor mij maar ook weer een hele mooie voor Roy, zo ongeveer in dezelfde maat als die ik al eerder op de avond had gevangen. We vissen inmiddels al een aardig tijdje en voordat we gaan stoppen hebben we nog één stekkie die we graag willen meenemen. Gek genoeg blijft het op deze stek terwijl wij er toch wel wat van verwacht hadden gewoon stil. Ach, de vissen zijn binnen, de avond was top, wat wil je nou nog meer! Op naar de volgende maar weer…