VALLEN EN WEER OPSTAAN…

(10-07-18) Lang had ik uitgekeken naar de Gunki Iron 2018. Een wedstrijd verdeeld over twee dagen met een sterk deelnemers veld. Tijd om weer eens te kijken of we ons kunnen meten met de Nederlandse en misschien wel Europese top? Hoe dan ook gaan we een leuke tijd te gemoed met een goed uitgekiend team. Roy, Pascal en ik gaan voor een mooie notering. We hoeven niet te winnen, al zou dat natuurlijk mooi meegenomen zijn, maar we zijn ook realistisch en weten dat we dan behoorlijk buiten onze comfort zone moeten gaan. Willen we dat? Nope! We willen gewoon lekker vissen en zien waar we uiteindelijk gaan eindigen. Met een temperatuur van 28 graden Celsius weten we dat het heel lastig gaat worden, maar eerlijk is eerlijk, we vangen eigenlijk de hele dag door en weten ons daardoor te plaatsen in de top 10. Dat is precies wat ik voor ogen had toen we beslisten dat we mee gingen doen. Uiteindelijk eindigen we dag 1 met een mooie negende plaats en dat is best iets om trots op te zijn, nietwaar? De volgende dag gaan we proberen te verdedigen…

En dat lukt eigenlijk in eerste instantie niet. We komen pas laat op gang maar uiteindelijk beginnen we weer een beetje onze draai te vinden en dat levert ook weer de nodige vissen op. Met een mooie baars voor Roy en een paar kleine baarsjes tussendoor. Aan het einde van de dag weten we eigenlijk niet meer zo goed wat we moeten, maar volhardend als we zijn pakken we nog één stekkie die zowaar nog een tweetal snoekbaarzen oplevert wat er weer voor zorgt dat we weer stijgen naar een plaats in de top tien, namelijk plaats acht. Top toch? Precies, dat lijkt ons ook. Deste gekker staan we te kijken als we bij de uiteindelijke ranking gezakt zijn naar plaats twintig. WFT!?  Na enig onderzoek komen we er achter dat we een klein foutje hebben gemaakt in de laatste fashgame, en erger nog…het foutje heeft eigenlijk niets te maken met vissen! Dat is best een beetje balen natuurlijk, maar ach…we hebben laten zien dat we vissend goed mee deden en eigenlijk wel op “vis vlak” een plekkie in de top tien verdienden. De revanche moeten we voor volgend jaar bewaren, maar het plezier had gelukkig de overhand. Vallen en weer opstaan…op naar de volgende!!