STERREN VAN HET DAK…

Het is woensdag middag wanneer mijn mattie Dennis de winkel in komt wandelen. Na een bak koffie en even lekker ouwehoeren komen we tot de beslissing dat we weer eens samen op pad gaan. Afspraak gemaakt en diezelfde avond rijden we richting de rivier in de hoop weer eens lekker snoekbaars te gaan vangen. Gemakkelijk is het dit jaar alleszins geweest maar het goede moment moet toch een keer komen? De week hiervoor was het met een slecht getijde best redelijk dus nú moeten we de sterren van het dak vissen. Kuch… 😉 Ik heb eigenlijk maar één stek voor ogen deze avond, maar heb zeker een backup plan voor het geval dat het niet gaat zoals wij hopen dat het zal gaan. Rond een uurtje of half acht ‘s avonds maken we de eerste worpen. We hebben een prachtig plekkie tot onze beschikking, proberen verschillende methodes maar na een half uur tot drie kwartier vissen zonder enig aanbeetje merken we dat het op z’n zachtst gezegd niet wild is. Op het moment dat we bezig zijn met de laatste worpjes op deze stek krijg ik dan toch die verlossende aanbeet. Een snoekbaarsje van gemiddeld formaat ligt niet veel later in het netje. Het is niet genoeg om hier nog door te gaan. We maken de beslissing om te verkassen, andere rivier, nieuwe kansen.

Het lijkt erop dat we een goede keuze hebben gemaakt, want wanneer we aankomen en ik nog bezig ben met het opzetten van de camera heeft Dennis direct contact. Een mooie snoekbaars heeft zijn kreeftje gegrepen en mag een paar tellen later samen met hem op de foto. Lekker, beide van de nul en we hebben nog wel eventjes. Maar zoals altijd, hardlopers zijn doodlopers want na die mooie snoekbaars van Dennis word het angstvallig stil. Pas op het moment dat we alle hoekjes en gaatjes uit gaan peuteren weten we her en der nog wat visjes bij elkaar te sprokkelen. Toch bekruipt mij het gevoel dat het dit jaar niet meer gaat gebeuren, dat échte goede moment. Het speldaas is amper zichtbaar en is eigenlijk gedurende het hele seizoen weinig tot niet zichtbaar geweest. Misschien is dat wel de reden waarom het niet wil lopen als andere jaren. Wanneer het begint te miezeren hebben we er beide wel genoeg van. Het is mooi geweest, we houden ermee op. Of er nog een volgende keer komt op de rivier weet ik niet, maar anders word het tijd om de switch te gaan maken. Op naar de volgende maar weer…