REGENPAK & ZONNEBRAND…
Ruim een jaar geleden werd ik door mattie Kay uitgenodigd om een dagje te gaan vissen op haai. Leuk én iets wat ik al een tijdje op mijn lijstje had staan. Helaas moest ik toen door omstandigheden verstek laten gaan, maar geluk bij een ongeluk bleek dat de sessie die toen gepland stond door slecht weer ook geen doorgang kon krijgen en doorgeschoven werd naar het volgende seizoen. Dit jaar mocht ik wederom mee en gelukkig voor mij kreeg ik ook de mogelijkheid om dit avontuurtje aan te gaan. Vroeg in de morgen staat Kay met zijn auto bijna vol bij mij voor de deur en kunnen we op pad. Ik gun mijn zonnebrand nog een waardige blik maar weet dat ik die vandaag niet ga gebruiken want hoewel het zo goed als droog blijft zou er ook een buitje kunnen vallen. Het regenpak gaat dus mee én aan. Een dik uur later staan we aan de haven van Neeltje Jans en kunnen we met een groep van acht op zoek naar de haai. Gevlekte gladde sharkies! We moeten even door de sluis, varen een kwartiertje en dan gaat de boot voor anker. Na uitleg van schipper Jacco gaan de hengels te water en kunnen we vol verwachting gaan zitten op het bankje, wachten tot die top krom gaat. Letterlijk twee minuten later word de eerste haai al binnenboord gesleept. WTF! Oké, is dit normaal? Daar lijkt het wel op want echt niet heel veel later is het wederom raak. Haha, wat is dit leuk man!!
Het is werkelijk ongelooflijk dat die beesten één licht op de haak gemonteerde garnaal feilloos kunnen vinden in het toch wat troebele water. We zitten nog op een stilstaand getijde en inmiddels zijn we zomaar een haaitje of tien verder. Wanneer het begint te stromen gaat het alleen maar beter worden, althans dat word gezegd, maar niets blijkt minder waar. Het word stiller en stiller wat op zich ook wel bijzonder genoemd mag worden. Pas wanneer we gaan verplaatsen naar stek twee gaat het weer lopen. En dan gaat het ook goed lopen ook. Op een enkele keer na gebeurt er bij niemand wat, maar telkens weer is het bij iemand wel raak. Het resulteert in diverse dubbele hook-ups en dát geeft dan weer hele leuke plaatjes. De dag vliegt voorbij, de buitjes laten het goddank afweten, de broeken en truien gaan uit want die zon… die schijnt als een malle. De zonnebrand die thuis op het kastje staat vraagt zich af waarom ik haar niet heb meegenomen. Als de garnalen zijn opgevist zit er nog maar één ding op. We gaan terug om nog even een uurtje te vissen op de rog! Mocht dat ook nog lukken kunnen we echt spreken van de kers op de taart maar als we een uurtje later aan het einde van de trip zijn word duidelijk dat dat deze keer niet gaat gebeuren. Ach, wat maakt het uit. We hebben veertig plus haaien gevangen met prachtig weer en we zijn een superleuke ervaring rijker. Het was súper! En nu op naar de volgende…
