OOSTVOORNSE MEER REVISITED….

(29-03-2015) Aangezien het de afgelopen weken weer lastig was om tijd vrij te maken voor het vissen besloot ik om ergens de afgelopen week een dag vrij te nemen, puur om eventjes een paar uurtjes een hengeltje uit te werpen. Het plan werd snel gemaakt. Bellyboot, Oostvoornse meer en knallen op forel. Puntje bij het paaltje laat ik de bellyboot door omstandigheden dan toch maar thuis en ga ik maar als vanouds een beetje klooien van de dammetjes. In eerste instantie ga ik lekker naar mijn oude vertrouwde stekkie om de atmosfeer weer eens een beetje te “proeven”, gewoon een beetje klooien en niets meer dan hopen op een forelletje. Ik weet dat de afgelopen periode moeizaam is geweest en dat ik daarmee mijn verwachting iets moet temperen. Na een klein uurtje hobby-en zie ik de eerste forel draaien in het water oppervlak. Ik probeer deze vis een aantal keren aan te werpen maar, zo lijkt het, tevergeefs. Als ik de hoop op deze vis op heb gegeven en ik voor de zoveelste keer de steentjes voor de kant aan tik, besluit ik om verder te gaan… …. … Uuhhh..

Die tikjes blijken geen steentjes als ik zo’n tien centimeter onder het wateroppervlak een grote boeggolf achter mijn lepeltje aan zie komen…en niet veel later weer zie vertrekken. SHIT! Snel werp ik weer in, en gelukkig voor mij word hetzelfde lepeltje waarschijnlijk door dezelfde vis gegrepen. YES!! Na een fraaie dril ligt een mooie vijftig plusser voor mijn voeten, klaar om gekiekt te worden. Schitterend gewoon. Ja forel vissen blijft toch gewoon een uitermate coole visserij. Daarna besluit ik om een ander gedeelte van het meer onveilig te maken. Nog een paar uurtjes klooien en wie weet nog een visje vangen? Maar dan blijkt ineens hoe taai het vissen op het OVM is, want ik vis nog drie uur verder zonder ook maar enig teken van leven. Beetje jammer. Tot overmaat van ramp begint de lucht helemaal open te trekken tot een strak blauw geheel, wat ook niet bevorderlijk is voor deze manier van vissen en als het dan een uurtje of vier in de middag is en ik helaas geen tijd en zin heb om tot de schemering te wachten, besluit ik te gaan stoppen. Ach, de hernieuwde introductie is bezegeld met een vis. Ik denk dat er nog wel meer gaan volgen….