MET BEIDE HANDEN..

(20-04-2020) De aanhouder wint. Ik klamp mij vast aan dat zinnetje, want dat vissen op zeeforel is niet gemakkelijk. Toch vind ik het geweldig om mijzelf zo te triggeren om alles op alles te zetten met uiteindelijk een foto van een mooie zeeforel als resultaat. Zo niet, hebben we altijd de sfeerfoto’s nog. Deze keer ga ik alleen op pad. Roy heeft wat andere dingen te doen, maar zoals ik al zei, ik ben gegrepen door deze nagenoeg onvangbare vis en ieder momentje wat ik kan pakken grijp ik dan ook met beide handen aan. Door het getijde en “vriend Corona” besluit ik om een andere locatie te gaan proberen. Aan de ene kant super natuurlijk, aan de andere kant heel irritant aangezien je opgebouwde ervaring niet meer telt en je dus opnieuw moet beginnen. Gelukkig, zo blijkt snel, zit het met dat laatste wel goed en “zie” ik toch wel de belangrijke dingen ook op deze stek terug. Ik werp relaxed mijn kantje af, maar helaas blijft het verwachte resultaat nog uit. Als ik uiteindelijk op een mooi kopje terecht kom, besluit ik even te blijven staan.

Wat is het toch bizar dat je in zo’n druk gebied totaal in je eentje kan staan. Ik mijmer een beetje in mijzelf, blablabla….tik! Tik? Een tikje op mijn kunstaas verraad een mogelijke interesse en direct ben ik weer scherp. Als ik mijn lepel verder binnen draai zie ik zeer kort daarachter een forel achter mijn aas aan schieten. Kutkutkutkutkut…ik kan mijn lijn niet verder binnen draaien, haal mijn lepel uit het water, laat hem direct weer in het water vallen en ga de andere kant weer op. Nog even volgt het beest om daarna weer te verdwijnen in de diepte. Godv….. Ik sta te shaken op mijn benen! Dit was weer zo’n moment, waarom blijven die beesten niet gewoon hangen!!! De rest van de avond sta ik verbouwereerd te kijken naar dat water, mijzelf afvragend wat er nou precies gebeurde in die luttele seconden. Nog even ga ik naar een andere stek, een paar honderd meter verderop, om daarna in de late schemering de laatste worpen te maken op het stuk waar ik deze zeeforel miste. Helaas, het blijft in het resterende gedeelte van de avond stil. Deze gaat nog wel een tijdje door mijn hoofd rond spoken vrees ik. Jammer, maar we houden vol. Op naar de volgende maar weer…