KOE IN DE KONT..

Zo! Na een heerlijke vakantie én een week uitstel vanwege baggerweer is het weer eens tijd om hier in Nederland een hengeltje uit te werpen. Heel veel twijfel over wat ik ga doen is er niet, ik wil gewoon naar de rivier en ik hoop dat het goed gaat zijn. Als ik in de winkel te horen krijg dat het in de loop van de avond hoogwater word slaat de twijfel wél even toe, maar aangezien dat vroeg in de avond is neem ik maar gewoon de gok. Achteraf, zo blijkt pas op het moment dat ik aan de waterkant sta had ik beter een ander plan kunnen maken want bij nader inzien is het pas rond acht uur in de avond hoog en sta ik dus eigenlijk de hele avond te vissen met stilstaand getijde te vissen. Goed, achteraf is een koe in de kont kijken en besluit er dan toch maar het beste van te maken, ook vanwege het feit dat ik eigenlijk geen back-up plan heb gemaakt, iets wat ik normaal gesproken eigenlijk altijd doe. Ik besluit eerst naar het moeilijke strekkertje te gaan in de hoop dat de lastige klimpartij die ik hier moet ondergaan niet voor niets is. Dat antwoord word snel gegeven in de vorm van de eerste aanbeet van de avond. Groot is deze vis niet, maar hij komt op een top moment, zo met het allerlaatste daglicht. Prachtig!

Daar waar ik hoop dat het hier nog even door zal gaan moet ik na een half uurtje constateren dat dat niet het geval gaat zijn want er gebeurt hier helemaal niets meer. In het donker waggel ik terug naar mijn vaste stekkie. Ook hier heb ik uitermate veel moeite met het vangen van vis. Dat klote getijde! Peuteren word deze avond het motto maar doordat ik zo van dat peuteren houdt weet ik niet veel later tóch nog een mooie veertig plus baars te verschalken, op zo’n plekkie waarvan je verwacht dat iedereen dat overslaat wanneer ze daar staan te vissen. Ik ben er erg blij mee! Daarna word het stil, heel stil. Ik probeer van alles en nog wat, maar niets lijkt nog te werken. Ik heb nog één stekkie waar ik nog geloof dat ik een visje kan vangen voordat ik hier vertrek. Zo’n stekkie waarvan je eigenlijk altijd wel een visje verschalkt. Wanneer ik mijn aasje laat zakken hoef ik niet lang te wachten alvorens ik die beuk op de hengel krijg. Een dikke snoekbaars laat zich in de oppervlakte zien. Hoppa! Dat is een hele mooie afsluiter en een vis die een lastige avond ineens goed maakt. Heerlijk. Na een fotootje mag ie weer terug in zijn element. Het is gelijk klaar, de tijd is op en eigenlijk vind ik het voor deze keer ook wel mooi geweest. Aantallen matig, maar de maatjes goed! Op naar de volgende keer maar weer!