KNAKJE!

(14-06-2016) Wat is het lang geleden zeg. Ja, het is gewoon zo. Ik heb niks te melden en dus ook geen updates. Uiteraard heeft dat niets te maken met de zin of de wil om te vissen, maar de nodige fysieke klachten houden mij al geruime tijd aan de kant. Allereerst loop ik al aan tijdje te kloten met een wat ik dacht slijm beurs ontsteking. Achteraf bleek er wel ietwat meer aan de hand te zijn. Een pees ontsteking, wat vocht her en der, en inderdaad ook een geïrriteerde slijm beurs hebben ervoor gezorgd dat ik weinig aan het vissen ben toegekomen. Toen ik na een behoorlijk aantal behandelingen zonder enig resultaat weer langzaam aan wilde gaan beginnen zorgde een heel fijn “knakje” in mijn rug voor de nodige consternatie en sindsdien ben ik vooral zoet, samen met de volgende therapeut om die rug weer op peil te krijgen. Daarbij heb ik natuurlijk nog steeds last van de vervelende, niet meewerkende schouder. Kortom, ik moet nog een tijdje rustig aan doen en hopen dat beide akkefietjes snel voorbij zullen gaan. Dus dan toe doen we dus rustig aan…

Dat betekent overigens niet dat ik niet ben wezen vissen. Het zeebaars virus zit natuurlijk gewoon in het bloed. Begin mei heb ik geprobeerd om een keertje te gaan zeebaarzen. Het gevoel was redelijk goed, de temperatuur en de omstandigheden wat minder, maar dat mocht de pret niet drukken. Helaas na een klein uurtje vissen beginnen de klachten op te spelen en ben ik genoodzaakt te stoppen. Eerlijk? Oke…was het nou heel goed geweest dan had ik waarschijnlijk wel een half uurtje langer gebleven, maar aangezien ik niet het idee heb dat de vis actief is gebruik ik deze sessie maar om er een beetje in te komen, wat dan wel weer redelijk goed lukt. De keer erop, zo’n twee weken later ga ik, onder redelijk dezelfde en dus geen geweldige omstandigheden naar de maasvlakte om mijn gram te halen. Helaas duurt deze sessie nog geen kwartier, wederom vanwege een opspelende slechte rug, en rijd ik dus teleurgesteld en ook wel berustend terug naar huis. Ik moet gewoon even geduld hebben. Het is niet anders. De volgende sessie gaat het gewoon wel lukken en ik beloof alvast bij deze dat dat uiteraard gelukt is. We staan niet stil, we gaan gewoon vooruit!!!