DIKKE VETTE NUL?!

(11-06-2019) Terug gekomen van een fantastische trip uit Noorwegen (waarover later meer) moet de draad weer worden opgepakt in ons kleine kikkerlandje. Roy en ik hebben besloten om de focus op het begin van het seizoen te leggen op het vangen van snoekbaars, in de hoop nog een mooi exemplaar te verschalken. Roy was al een keer geweest met als resultaat een hele dikke snoekbaars van 93 cm. Wát een onwijze vis was dat, en we hopen dat we natuurlijk nog zo’n exemplaar kunnen vangen. Vooralsnog houden we het gewoon op een lekker avondje vissen, want ook dat is belangrijk, sterker nog… misschien is het wel het meest belangrijke wat er is. Het weer is schitterend en ik kan gewoon geen rede vinden waarom we deze avond geen vis gaan vangen. Toch word het nog een soort van spannend als we een behoorlijk lange tijd op een dikke vette nul blijven hangen, met twee man sterk. Heel vreemd! Na een aantal malen te zijn verkast komen we dan toch op de vis. Uit het niets beginnen we op één stukje de nodige vis te vangen. Het is niet groot, maar het is wel vis…

Zo vangen we in korte tijd een snoekbaarsje of acht en wanneer het stil begint te raken besluiten we op zoek te gaan naar verse visgronden. Het weer maakt de sfeer heerlijk relaxed en waar we ook gaan staan, we vangen eigenlijk overal we wat vis. Groot is het alleen niet, maar voor mij persoonlijk zal dat de pret deze avond niet drukken. Ik vang een aantal mooie maat baarzen op mijn lichte pepper om kort daarna weer de nodige snoekbaarsjes te vangen. Roy is deze avond de winnaar als het gaat om kleine vis. Hij vangt kleine snoekbaarsjes bij de vleet, je weet wel…van die stropdasjes, nouja…het zijn maximaal van die flikkerstrikjes eigenlijk haha. Time flies when you’re having fun. Zo is het gewoon wel. Soms moet je niet zeuren over het formaat wat je vangt, soms moet je het gewoon doen met hetgeen je aangeboden word. We vissen nog even door, wetende dat we ook nog een behoorlijk stuk terug moeten rijden. Als ik uiteindelijk rond twaalven mijn spullen thuis in de gang zet en nog even de avond doorneem concludeer ik dat de teller voor Roy en mij samen toch rond de vijfentwintig vissen uitkomt. Dat kan toch slechter? Op naar de volgende…