BANK RUNNER…

Twijfels heb je soms wel eens, ik ook. Als ik een plan wil gaan maken voor de komende sessie word datzelfde plan meermaals genoodzaakt veranderd. De geplande sessie met Rene gaat niet door, Ivo moet werken en dus besluit ik er zelf op uit te gaan, op zoek naar een snoekbaarsje. Dat was het plan…totdat Roy een berichtje stuurt met de vraag of we nog gaan vissen deze week. Het plan wordt wederom omgegooid tot een avondje struinend vissen op de zeebaars. Ook leuk en dus gaan we op pad. Het doel is om veel stekken aan te doen en andere stekken als anders zodat we hopelijk een beetje buiten de drukte vissen. Dat lijkt vooralsnog goed te gaan al blijven de vangsten in het begin van de avond toch wel een beetje achter. Ach, the best is yet to come met een mooi opkomend getijde wat later op de avond moet er gewoon vis uit komen. En gelukkig is dat ook zo want zodra het een beetje begint te stromen vangen zowel Roy als ik de eerste vis van de avond. Lekker hoor, zeker na zo’n lange tijd moeizaam vissen is het lekker dat alles volgens plan verloopt.

De ene stek is wel wat beter als de andere en hoewel we op de meeste stekken moeilijk aan een visje komen vangen we toch wel met enige regelmaat een zeebaarsje. De laatste strekdam van de avond is er een waarvan ik verwacht dat we toch nog wel een visje kunnen vangen. Het worden er zelfs wat meer. Lekker man! Het valt mij wel op dat richting het einde van het getijde meer mensen hun geluk komen beproeven op deze stek. Een beetje jammer vind ik het wel dat de term “Bank Runner” ook in de zeebaarsvisserij normaal wordt, want het is wel erg opvallend wanneer een collega visser van een meter of 100 verderop even “onopvallend” een kijkje komt nemen hoe en waarmee wij onze vissen vangen om vervolgens terug te lopen naar zijn eigen stekkie en de “copy – paste” methode toe te passen. Als de stroming er dan nagenoeg uit is en wij aanstalten maken om te vertrekken hoor ik achter mij de hengels al zwiepen. Vrijwel direct word de stek ingenomen. Het fatsoen is toch ver te zoeken tegenwoordig, effe vragen of we weg gingen had gewoon gekund. Ach, de buit is binnen, we hebben vandaag acht zeebaarzen gevangen. We zijn tevree, op naar de volgende….