ACHTER DE FEITEN…

(27-11-2018) Het is al weer een tijdje geleden dat ik met Roy ben wezen vissen maar na een klein maandje is het team weer bij elkaar en kan er weer eens gevist gaan worden. Het zeebaarzen lijkt als een nachtkaars uit te gaan, want met bijna een maand zuidoosten wind is er gewoonweg amper te vissen. We besluiten dan maar om nog een avondje op de rivier te gaan vertoeven in de hoop dat we nog een snoekbaarsje gaan vangen. We nemen deze keer nog een gast visser mee, Olaf,  en met zijn drieën gaan we hopelijk een lekker avondje te gemoed. Toch weten we dat het vangen in deze tijd van het jaar geen standaard aangenomen feit is en dat blijkt ook wel als we na ruim een anderhalf uur vissen nog maar op één visje voor Roy staan en een paar “halve” aanbeten. Phoe! Ik heb al wel gemerkt dat het voor mij persoonlijk een lastig avondje gaat worden. Ik neem veel risico’s wat resulteert in veelvuldig vast zitten. Rest mij niets anders als proberen er het beste van te maken en hopelijk nog een visje te vangen. Shit happens. Op naar stek twee…

Stek twee is een nieuwe stek voor ons en we zijn het er unaniem over eens dat deze stek flinke potentie heeft. Helaas zit het er op deze avond niet in, maar een goede stek herken je direct. Hier gaan we nog wel eens een keertje kijken. Dan moet het maar op de laatste stek gebeuren, en ongelooflijk maar waar gebeurt het hier ook! Als ik voor de zoveelste keer vast zit (!) en de boel verspeel zie ik zowel Olaf als Roy vis vangen en dat gaat ook gewoon maar door. Stilletjes aan word ik wel een klein beetje zenuwachtig, het zal toch zeker niet?!? Als Roy uiteindelijk vijf vissen heeft en Olaf drie sta ik nog steeds op nul. Ik switch even naar de overkant en… Tok! De eerste worp is het gelijk raak, een mooie baars laat zich zien! Zoooo die was welkom zeg!!! Ook al krijg ik vanavond een pak op de broek, ik ben in ieder geval van de nul. De rest maakt me dan ook echt niet meer uit. De tweede worp is wederom raak en met een mooi snoekbaarsje in de hand ben ik weer helemaal het ventje. Daarna is het klaar, en niet alleen bij mij… Het besluit is dan ook om snel hierna te kappen en te vertrekken richting huis. Allemaal vis, allemaal happy, op naar de volgende…